Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Universalia
Vele ouders gaan ondanks alles wat wij dagelijks te slikken krijgen in nieuwsuitzendingen: moorden, verdwijningen ... nog steeds onverantwoord te werk.
Was ik bij vrienden aan de kust de tuin met mijn vriend even mee aan het fatsoeneren toen er een jong meisje, in een mooie kleedje gehuld, helemaal alleen voorbij liep.
Ze lachte ons vriendelijk toe, wij knikten beleefd.
Toen wij verder gingen met de tuin te fatsoeneren was dat wel het gespreksonderwerp geworden in de zin van:
'Zo een kleintje (ik gok dat ze geen 7 jaar was), helemaal alleen op de straat????'
En niet lang daarvoor waren er een hoop type migrant/illegalen voorbijgelopen.
Dan denk je, waar is die ouders hun verstand?
Of lagen die in de zon die er niet was of zaten die te tafelen? 
Als besluit citeer ik H. Brusselmans even aan:
"Dank u vooruwaaaaaaaandacht!  " |
Veel mensen zijn schrijnend naïef en leven in een sprookjeswereld.
We zijn allemaal kinderen van God en iedereen is goed, toch?
Zolang er niets gebeurt, blijven ze in die gedachtegang ... tot er eens iets misloopt, dan krijgen ze opeens een harde "reality check".