Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB
Je zegt nu zoiets. Als ik jong was bestonden er ook al schaakprogramma's, echter deze konden niet op tegen de grote schaakmeesters en dit ging ook nooit gebeuren, zogezegd omdat schaakgrootmeesters via strategie speelden en computers via brute kracht.
Welnu, geen enkele schaakgrootmeester kan op tegen de nieuwe programma's. Nu laten ze programma's tegen elkaar spelen om het wat spannend te maken.
Dus de voorspelling van 'de computer zal het nooit winnen tegen de mens' is zeker als onwaar bewezen.
Nu zeg jij dat een computer nooit zal kunnen denken. Welnu, net zoals die schaakcomputers zul je gelijk hebben tot het tegendeel bewezen is.
Maar wees gerust, je zult de bui al van ver zien hangen, als je het nog meemaakt natuurlijk.
|
Dat heb ik niet gezegd en die voorspelling heb ik niet gedaan. Ik weet niet wat denken precies is of hoe het werkt. Dus kan ik er geen uitspraak over doen. Ik weet alleen dat ik mij van dingen bewust ben en dat gedachten mij voordurend verrassen. En ook dat het soms veel tijd en moeite kost om achteraf vrij eenvoudige problemen op te lossen of beslissingen te nemen. Erger nog, dat ik te laat ben met beslissen en kansen laat lopen. Dat komt dan door de ongewone aard van het probleem. Een beroepsschaker hoeft niet trots te zijn als hij weer eens een partijtje wint, maar wel als hij eens een mooi tuinhuis bouwt.
Nog gekker is het als ik soms droom dat ik in gesprek ben en dan verrast wordt door de vragen of antwoorden van de ander in dat gesprek, terwijl dat toch mijn eigen gedachten zijn. Het kunnen natuurlijk mijn twee hersenhelften zijn die met elkaar in gesprek zijn, maar dan zit ik in de ene helft en die ander is een onbekende die zich ongevraagd met mij bemoeit. Enfin, wat ik wil zeggen is dat men eens moet uitzoeken of een computer die verantwoodelijkheid moet dragen, keuzes moet maken en beslissingen nemen uit twee modules moet bestaan of meer die met elkaar overleggen over wat hen te doen staat.