Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Dat was inderdaad ook mijn punt. Het argument "kijk eens hoe lullig die electronische brol het doet" is de eeuwige zelf overschatting: tegen dat de "electronische brol het lullig doet" is de essentie er dus al. Op vele vlakken hebben we dat gekend, en schaken was daar maar een voorbeeldje van. Kodak heeft ook op een andere manier ondervonden dat, tegen dat goeiekope apparaatjes fotootjes van slechte kwaliteit konden maken met een CCD, die bijzonder lullig overkwamen in vergelijking met de standaard chemische foto, het eigenlijk het begin van het einde was van de chemische foto, ook al wilden ze het bij Kodak niet geloven. Toen schaakgrootmeesters zegden: kijk eens hoe lullig die schaakcomputers spelen, was het het begin van het einde van de menselijke superioriteit op dat vlak.
De grote uitdaging die nu de technologische evolutie op "intelligentie" vlak zal drijven, is "de dagdagelijkse wereld begrijpen". Dingen zoals "leren schaken" zijn eerste stapjes in het aanleren van een wereld. Die wereld is nog vrij simpel. Maar beeldherkenning en "het begrijpen van de visuele wereld", waar enorme markten te rapen zijn, zal vereisen om heel veel "gewone wereldkennis" op te doen.
Het grote verschil tussen machines en mensen is dat machines, eens ze iets geleerd hebben, dat kunnen doorgeven aan nieuwe machines zonder dat die nieuwe machines dat leerproces opnieuw moeten doormaken. Heb je een computer geleerd, met veel "trainen", hoe een koe van een olifant te onderscheiden, dan kan die kennis DIRECT doorgegeven worden aan 1 miljoen computers, zonder dat die dat opnieuw moeten leren. Dat is een ander voordeel ten aanzien van biologische wezens, die geen zulk protocol hebben. Het is niet omdat 1 mens leren lezen heeft, dat hij op 10 minuten die kunde aan 1 miljoen mensen kan opladen. Dat miljoen mensen moet hetzelfde leerproces ondergaan.
|
Voor dit laatste is de kans groot. Langs de andere kant zou het ook kunnen dat we het 'getraind' process niet zomaar kunnen copiëren of dat we er een backup van kunnen maken.
En nu wordt het inderdaad interresant. Veronderstel dat we het kunnen copiëren. Dan gaan we een robot hebben in toestand a en deze copiëren in 100 stuks. Maar deze 100 stuks gaan eenmaal operationeel opnieuw hun eigen ervaringen opdoen en dus hebben we copie a1, a2, a100 en nog eens a zelf.
De vraag is welke we gaan nemen om opnieuw the copiëren? Gaan we gewoon de evolutie van a stopzetten en telkens doorgaan met een copie van a of gaan we een copie selecteren, omdat die toch beter presteert, en deze klonen?
Mss gaan de robotten wedijveren om de beste kans maken gekloond te worden en hier en daar een robot uitschakelen om de eigen kansen te verhogen.