Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila
Weet je, van zodra een land een afdoend systeem van sociale zekerheid organiseert, is er sprake van interpersonele solidariteit. Dat betekent gewoon dat je financiële fluxen krijgt tussen personen, waarbij de 'sterksten' (niet alleen economisch trouwens) de 'zwaksten' verplicht helpen via staatsinstellingen. Dat is ds helemaal geen "kloterij" maar een maatschappelijke keuze dat trouwens door heel veel landen gemaakt werd.
Zo bestaat die interpersonele solidariteit in bijna alle Europese landen.
Los daarvan kan je ook interpersonele solidariteit organiseren via de privé met als voorbeeld, de oorspronkelijke werkloosheidskassa's van de vakbonden hier in België). Het groot verschil is dan dat de solidariteit niet verplicht is: ben je geen lid van de vakbond, draag je niet bij, maar wordt je ook niet geholpen. Dat is dan meer het Amerikaans systeem.
Ik zou denken dat een onafhankelijk Vlaanderen eerder voor het Europees model zal kiezen, en dus voor een voortzetting van de huidige interpersonele solidariteit). Enig voordeel: Vlamingen zullen onder hen zijn, en zullen op de 'zwakke' Vlamingen kunnen schijten omdat ze teveel kosten. Of niet.
|
Alles zal natuurlijk afhangen van de eisen die gesteld worden door die "zwakke" Vlamingen, welke attitude die "zwakke" Vlamingen zullen aannemen.
Ook solidariteit heeft zijn breekgrens. Het mag niet ontaarden in profitariaat.