Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten
U moet toch wat meer vemelden en wat nuanceren. Mitterand ontsnapte uit een Duits gevangenkamp tijdens WO II en wist niet-bezet Frankrijk te bereiken. Daar werd hij ambtenaar. Toen de Duitsers ook niet-bezet Frankrijk bezetten, nam hij ontslag en richtte hij in 1943 een verzetsgroep op. Hij wist aan een razzia van de Gestapo te ontsnappen, kon naar Engeland vluchten en zo kwam hij in Algerije terecht waar hij De Gaulle ontmoette. Maar de twee lagen mekaar niet erg. Ze werden wel alle twee president van Frankrijk.
|
Heb toch enkele bedenkingen bij de beweegredenen van Mitterrand
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fran%C3%A7ois_Mitterrand
Citaat:
Mitterrand was gedurende één jaar lid van de Volontaires nationaux (nationale vrijwilligers), een organisatie die gelieerd was aan de ultrarechtse liga Croix de Feu van François de la Rocque.
Hij schreef echter wel nieuwsartikelen in de dicht tegen de PSF staande krant L'Echo de Paris. Hij nam deel aan rechtse demonstraties,
Mitterrand had verder enig persoonlijk contact met leden van de Cagoule, een ultrarechtse terroristische groepering in de jaren dertig
Hij liet de nationaal-royalistische beweging van Action Française achter zich en werd in 1938 de beste vriend van Georges Dayan, een joodse socialist.
Hier werkte hij als middelbaar ambtenaar voor het Vichy-regime in de dienst die zich bezighield met de opvang van krijgsgevangenen. Voor zijn verdiensten ontving hij op 16 augustus 1943 de Orde van de Francisque.
(Toen Mitterrands Vichy-verleden in de jaren vijftig naar buiten kwam, ontkende hij in eerste instantie dat hij de Orde van de Francisque ontvangen In november 1942 werd het tot dan toe niet-bezette gedeelte van Frankrijk door de Duitsers bezet. In januari 1943 verliet Mitterrand Vichy, nadat hem ontslag uit de dienst was verleend. Toen de nederlaag van de Duitsers zich begon af te tekenen, begon Mitterrand met de oprichting van een verzetsgroep, die voornamelijk werd samengesteld uit ex-krijgsgevangenen, de Rassemblement national des prisonniers de guerre had.)
In 1965 streed Mitterrand als voornaamste linkse tegenkandidaat
In 1971 kwam hij echter terug als secretaris van de door hem opgerichte Parti Socialiste,
Mitterrand was ook de president die opdracht gaf tot de aanslag op de Rainbow Warrior van Greenpeace op 10 juli 1985, waarbij de Nederlandse fotograaf Fernando Pereira om het leven kwam. Mitterrand veroordeelde de aanslag maar in juli 2005 kwam aan het licht dat hij persoonlijk toestemming had gegeven
|
Van rechtse activist naar linkse activist, eigenlijk zelfs een terrorist.
Zelf één met bloed aan zijn handen.
Maar ja zijn daden zijn gerechtvaardigd, want hij werd aanhanger van Stalin en het socialisme.