Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door fcal
In deze zaak ben ik het met u eens. De rubberregio (latere Evenaarsprovincie) was niet zo snel te bereiken. Ruw gesteld duurde de zeereis heen 1 maand en terug ook. Dan was men pas in Boma (oude hoofdstad). Van daaruit was het nog 1 maand trekken en varen voor men in de rubberregio was, idem dito voor de terugreis. Als men dan 3 maand ter plaatse bleef om bijvoorbeeld gegevens te verzamelen langs de Kongostroom en het Leopold II-meer, kan men stellen dat berichtgeving door Europese experten zonder verdere administratieve belemmeringen circa 7 maand onderweg waren. Een order uit Brussel, de uitvoering ervan ter plaatse in Kongo en een terugkoppeling naar de zender nam 1 tot 2 jaar in beslag. Hierbij wordt rekening gehouden met de onwil, die ginds ook voorkwam.
Het is de rubbermarkt, die Leopold II rijk gemaakt heeft. De uitvinding van de luchtband en de toepassing ervan op het rijwiel, veroorzaakten een explosie van de rubberprijzen waardoor de dure lianenlatex uit Kongo toch nog zeer rendabel was ondanks de tap- en vervoerskosten. Het was een luxeproduct net voor 1900. Toen rond 1910 de rubberplantages in Zuid-Oost Azië de markt veroverden en de prijzen enorm zakten, was het afgelopen met de rubberjacht in Kongo.
De Britse media rond die eeuwwisseling waren evenmin te betrouwen om diverse redenen, waarvan u er een paar hebt vernoemd. Er waren erge mistoestanden daar in Kongo maar die hebben nooit de omvang gehad, die ze in de pers kregen. De zogenaamde miljoenen slachtoffers waren een onmogelijkheid. Kongo had toen slechts 3 tot 4 miljoen inwoners waarvan circa 600.000 in de rubberregio woonden. Wie gaat er nu hen (200.000 mannen) uitmoorden, die de rubber dienden te tappen in het oerwoud? In het Engels spreekt men van een hoax.
|
De zogenaamde genocide.
Menselijk was dit zelfs niet mogelijk geweest om zo'n genocide van 1 miljoen mensen uit te voeren zoals de Engelsen beweerden. Er waren slechts een 500-tal Belgen in het immens gebied dat de Vrijstaat in feite was. Een Vrijstaat waar België niet zo heel veel mee te maken had noch mee te maken wilde hebben. Kongo-Vrijstaat was voor de staat België eerder een lastpost. Bovendien moesten die Belgen steeds weer aangevuld worden want ze stierven in Congo-Vrijstaat als de vliegen aan tropische ziektes.
De rijkdom van L II.
Daar komt ook bij dat men die rijkdom van Leopold door rubber moet nuanceren. Zoals de Knack kort en bondig stelt :
"Neen, Leopold II werd niet schatrijk door Congo te plunderen! "
Maar ook die nuance moet men nuanceren. Leopold stak enorm veel geld van zijn persoonlijk fortuin in de Vrijstaat. Elf miljoen Bfr, een fortuin in die tijd. Geld dat echter uiteindelijk niet veel opbracht. Hij scheurde er volledig zijn broek aan en moest uiteindelijk aan de Belgische staat een lening aanvragen . Totdat de exploitatie van rubber uiteindelijk plots renderend werd door de economische ontwikkelingen in Europa. En die brachten hem inderdaad in korte tijd immens veel geld op. Maar voor hetzelfde geld was het financieel volledig mis gegaan voor L II. En nu ging het volledig mis voor de inlandse bevolking.