Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak
Een gemeenschapspartij staat voor het principe dat we toch voor mekaar moeten zorgen, en mekaar behoeden voor gevaren die, als we ze negeren, direct doorslaan in asociaal gedrag.
Er zijn nu eenmaal mensen die in problemen geraken met legale drugs (alcohol, tabak, geneesmiddelen), illegale drugs (drugs en middelenmisbruik zoals lijm en lachgas, obesitas-1), psychologische kwesties (misbruik door sektes, gokverslaving, obesitas-2 ...)
Jij wil de balans een beetje meer naar rechts doen opschuiven. Dat is een visie.
Mijn visie is zeker niet geheel het omgekeerde, maar toch niet zo ver als jij.
Ik aanvaard slechts één scheidsrechter: het verkozen parlement. (onderverstaan: zeker niet gezondheidsgoeroes, evenmin hun tegenpolen de absolute vrijheidsaanbidders, en nog minst van al godsdienstfanatici ...)
|
Ik heb er geen problemen mee dat we trachten te voorkomen dat mensen in problemen komen door drugs, gokken, sektes en wat dan ook. De overheid mag daar voor mijn part aan spenderen wat ze wil.
Maar iemand afraden iets te doen is nog heel iets anders dan iemand verbieden iets te doen.
't Is trouwens nogal straf dat een zelfmoordpoging (het ultieme wat je met je lijf kan doen) niet strafbaar is maar een jointje roken wel. Als we dan toch zo begaan zijn met de anderen dat we ze dingen willen verbieden in de (ijle) hoop dat ze het dan niet meer gaan doen zouden we beter een zelfmoordpoging als strafbaar beschouwen.
Nee, echt niet. Mijn punt blijft; zolang ik er niemand anders (mens, natuur, omgeving,...) mee lastig val doe ik met mijn lijf wat ik wil.