[quote=robert t;9099162]
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door JeeBee
Nu ga je écht uit de bocht.
Klopt. Maar dit is niet belangrijk voor H.O. die het als zijn missie beschouwt de Vlaams-nationalisten te bestrijden met hele leugens en halve waarheden. Zo beweerde hij ooit in een discussie van een paar maanden geleden dat Willem Elsschot ging pintelieren in een bekend Antwerps Vlaams blok café. Elsschot is overleden in 1960, pas 17 jaar later werd het Blok opgericht. Ik heb hem daaromtrent een vraag gesteld en een zeer verwarde uitleg teruggekregen.
Scherp gezien van de arbiter.
|
Dat hangt er maar vanaf hoe men het bekijkt. Toen Elsschot ging pintelieren in het Rubenshof was het café gekend als een nest voor radicaal Vlaams-nationalisten en voormalige incivieken. Dat kwam ook omdat de waard oorlogscorrespondent was geweest aan het Oostfront. Elsschot had zeer goede connecties met Karl Dillen, u weet wel, de man die de SS-er Jef François uitnodigde op een congres van het VB.
Een voorsmaakje:
Samen met Bouchery, zo blijkt uit de rapporten, ging Dillen op bezoek bij de Franse racist en antisemiet Maurice Bardèche, een belangrijk ideoloog van het naoorlogse neofascisme en een van de eerste revisionisten, die vraagtekens zetten bij het bestaan van de holocaust en de Duitse uitroeiingskampen. Op 3 februari 1956 kwam Bardèche, op uitnodiging van Dillen, een spreekbeurt houden in zaal Rubenshof aan de Groenplaats. Zijn beruchtste boek, Nuremberg ou la terre promise (dat in Frankrijk werd verboden en waarvoor Bardèche een veroordeling opliep), werd in 1951 door Dillen vertaald in het Nederlands en in ons land gepubliceerd. Tijdens dat bezoek aan de Franse fascist, meldt een politierapport, “zouden Bouchery en Dillen verklaard hebben een nieuwe Vlaamse partij in het Antwerpse te willen stichten”. In afwachting dat die droom in vervulling zou gaan, moest Dillen zich behelpen met het kleinere werk. In 1949 behoorde hij tot de medestichters van de Jong Nederlandse Gemeenschap (JNG), een kleine jongerengroep die in het begin van de jaren vijftig talrijke herdenkingen en vergaderingen organiseerde in Antwerpen. Een politierapport uit die tijd meldt: ‘
De sympathisanten zijn vooral incivieken, die veroordeelden zijn of kinderen van veroordeelden'.
In dat café ging Elsschot pietjesbak spelen. Niet te verwonderen dat hij een lofdicht schreef op Borms.