[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Akkoord: bewustzijn is in het brein slechts waarneembaar als elektrische activiteit. De processen zijn niet kenbaar. En nu stelt u dat de noties "doel, wil, verlangen" een dubbele betekenis hebben; enerzijds "ongrijpbaar" en anderzijds "grijpbaar of kenbaar"? Dus dat ze inhoudelijk kenbaar gemaakt worden, verbaal en door gedrag, dat blijft buiten uw theorie.

Nee, dat "inhoudelijk kenbaar maken" hoort bij het aspect "fysisch gedrag", en is gewoon het einde van een lange ketting fysische reacties, waar die elektrische activiteit een deel van is.

Het is een beetje als zeggen: "de appel wil van de boom vallen, want het waarneembare (equivalent van electrische pulsjes) is het chemisch loskomen van de stengel van de tak, maar het inhoudelijk kenbaar maken van die wens, namelijk het neerploffen op de grond, blijft buiten uw theorie".

Nee, de fysica is gewoon 1 lange opeenvolging van fysische processen, dat ergens op laag niveau electrische activiteit van hersencellen voorstelt, en eindigt in het doen trillen van de lucht door stembanden die het uitspreken van woorden is, en jij "inhoudelijk kenbaar maken" noemt.

Het is gewoon dat die ketting van fysische processen nogal complex is, en we daar nog niet elk detail van doorgrond hebben, maar er is niet de minste twijfel dat het allemaal elementaire fysische processen zijn.

Een andere analogie: een enorme raderkast waar niks anders dan tandwielen,assen en kettingen in zit, maar met zodanig veel radertjes en assen en kettingen, dat we het ganse plan nog niet hebben doorgrond. En nu zien we ergens, in een klein stukje van die raderkast, 3 tandwieltjes draaien en in elkaar grijpen ; en aan de andere kant van die kast een mechanische schrijfmachine een gedicht op papier tikken. Wel, ik ga ervan uit dat er binnen die kast niks anders gebeurt dan radertjes die in elkaar grijpen, assen die draaien, kettingen die rotaties overbrengen, om uiteindelijk de hamertjes van de lettertjes van die schrijfmachine in beweging te brengen. Ook al heb ik het gedetailleerde grondplan niet van die kast. Maar zeggen dat er zich daar iets "ongrijpbaars" manifesteert, nee. Het zijn radertjes, assen en kettingen, en niks anders. Dat is mechanica. Als je dus wil zeggen dat "dat gedicht schrijven" een bewust cognitief proces is, is dat voor mij OK, maar dan zien we dat bewuste cognitieve processen gewoon radertjes zijn die in elkaar grijpen. De mechanicus ("neuroloog") zal met gespecialiseerde apparatuur weten welke delen van de machine radertjes doen draaien op ongeveer welke manier als er gedichten geschreven worden. Maar die stelt geen "onwaarneembaar verschijnsel van bewustzijn vast". Als, wat hij vaststelt, "bewustzijn" genoemd wordt, dat is dat soort bewustzijn een mechanisch verschijnsel, uit te leggen op basis van radertjes en de wetten van de mechanica van radertjes.

Nogmaals, het bewustzijn is onderdeel van de ontologie van een individu. Zonder individu is er geen bewustzijn. Dat negeert u met uw reductionistische benadering van bewustzijn, intelligentie, doel en strategie.

Dat is enkel maar geldig voor mijzelf met zekerheid, en is een hypothese voor elk ander individu. Het heeft wel geen enkel waarneembaar effect, behalve voor mijzelf, waar ik natuurlijk mijn eigen bewuste ervaringen waarneem. Het heeft geen enkele invloed op mijn gedrag. En zeker niet op het gedrag van anderen.

Maw dat heeft niet de minste invloed op het GEDRAG van individuen. In het beste geval kan men zeggen dat het fysische gedrag van individuen hun bewustzijn veroorzaakt, en niet andersom.

Als we dus enkel maar geinteresseerd zijn in het GEDRAG van andere entiteiten (die je individuen kan noemen als je wil), hebben we totaal geen boodschap aan die notie van bewustzijn - dat is gans mijn punt.

En tenslotte is het enige dat telt, het gedrag van andere entiteiten: het GEDRAG van machines: of ze erin slagen van "aan economische, sociale, politieke en militaire oorlogsvoering" te doen. Dat is *gedrag* en DUS natuurkunde.

Het is op grote schaal niks anders dan het vraagstuk of een computer een schaakspel zal spelen, en een schaakspel zal winnen. Of hij dat doet of niet, hangt totaal niet af van enige beschouwingen van zijn "bewustzijn". Het is exact dezelfde foute redenering als de jouwe die grootmeesters liet besluiten in de jaren 80 dat schaakcomputers nooit het gedrag zouden vertonen "verslaat alle grootmeesters waaronder de wereldkampioen". Want schaken was zogezegd een "hoge cognitieve functie" die "intelligentie" en "bewustzijn" nodig had. Quod non. Of, indien schaken inderdaad een hoge cognitieve functie is, die intelligentie nodig heeft en bewustzijn, moeten we die concepten zodanig definieren dat ze dus enkel maar met computer activiteit ook te bereiken zijn, gezien het resultaat. Ik heb in dat lijstje enkel "cognitieve functie" en "intelligentie" nodig, en "bewustzijn" laat ik erbuiten.

Nu is men gaan argumenteren dat "schaken" EIGENLIJK geen hoge cognitieve functie is, maar iets "mechanisch". Ja, als je wil. Maar dan gaan we ontdekken dat AL onze hoge cognitieve functies uiteindelijk "maar iets mechanisch" zijn.

Maw, oftewel past men de notie van hoge cognitieve functie aan aan de werkelijkheid, ttz, GEDRAG, en dus is het fysica ; oftewel houdt men dat concept voor iets ongrijpbaars, en wordt het zoals de god of the gaps: een concept dat leger en leger wordt, naarmate er meer en meer dingen "niet ongrijpbaar" zijn.