Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Het punt is dat er in 95% van de kinderen "niks zit", en het "erin gestoken" moet worden. Het idee van "de gepassioneerde zijn zin laten doen" slaat enkel maar op een bijzonder kleine fractie van de kinderen. Ik was er zelf zo een, maar ik stel vast dat mijn eigen kinderen zo niet zijn. En de meesten zijn zo niet. Die moet je "duwen". Dat werkt. Maar als ik (en mijn vrouw) die niet duwen, dan doen die niks behalve zich amuseren. Ik was zelf zo helemaal niet: voor mij was leren amusement. Nog altijd trouwens. Maar dat zijn redelijk zeldzame gevallen. Voor die is er niet echt enige nood aan "school". Je moet die enkel maar "materiaal" ter beschikking stellen. Maar voor de meesten, waaronder mijn eigen kinderen, is er niet veel incentive om "met materiaal om te gaan" anders dan zich te amuseren.
Dat heeft trouwens tot een andere mode geleid die catastrofaal is: men moet leren "amusant" maken. Men moet "al spelende leren". Welnu, dat werkt niet. Omdat het amusante eraf is als men gedwongen wordt tot mentale inspanning als men mentale inspanning niet leuk vindt, en omdat, als men mentale inspanning leuk vindt, het leren zelf IN ELK GEVAL al leuk was.
Wat men dus doet om "leren plezant te maken" is er de mentale inspanning uit weg proberen te laten. En dan leert men eigenlijk niks meer.
Men kan zijn tafels van vermenigvuldiging niet even efficiënt "al spelende" leren dan door ze "echt willen te leren". Dat wil niet zeggen dat er geen verschillende methodes kunnen bestaan.
Maar kijk: ik zie dat bij het "onderwijs' dat mijne kleine ondergaat. AANGEZIEN "tafels van vermenigvuldiging leren" blijkbaar niet kan gecombineerd worden met "zich amuseren", gaat men nu een methode van deling invoeren waarbij men die tafels niet nodig heeft. Alleen is dat een ONGELOFELIJK DWAZE methode (die er essentieel op neerkomt herhaald optellingskes te maken tot men "erover" zit, en dan telt hoeveel optellingskes men gedaan heeft). Als je je tafels kent, is het gewoon belachelijk, laborieus en vervelend om het op die inefficiënte manier moeten te doen. Maar hij moet het op school op die "amusante" manier doen waarbij tenminste geen mentale inspanning moet gedaan worden, omdat men de moeite niet wil vragen van de tafels te leren.
En zo gaat het voor vele dingen. Op een zeker ogenblik is er dwang nodig, behalve voor die zeldzame gevallen waar het vanzelf gaat omdat die zeldzame kinderen het plezant vinden om mentale inspanningen te doen. Maar veruit de meeste kinderen zijn zo niet. Als ge ze dwingt, doen ze het. Zoniet, hebben ze geen goesting.
|
En dan heb je daarbij nog dat, zoals voor mijn kinderen toen die in het middelbare zaten het 'not done' was om bij de beste van de klas te horen...
Dat waren gewoon zielige mensen...
Maar mijn zoon, die wel ambitie had en ambitie is de beste drijfveer, wist zich aan de klas aan te passen en later zijn ambities toch waar te maken... Dus moest hij op de ene of andere manier wel hebben leren studeren en werken...