[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Als jij rondloopt met het idee dat een kind zoveel mogelijk en liefst altijd zich alleen maar moet amuseren; hewel dat kind zal je zeker niet tegenspreken, zal bovendien elk moment dat het zich niet amuseert uiterst vervelend en onverdraagzaam worden... Het is dan aan jou om dat kind duidelijk te maken dat dat niet kan en dat het zich verantwoord moet gedragen.

En dat is "dwang uitoefenen" he. Meer niet. Als je een kind totaal vrij laat, nooit "tegenwerkt" (= dwang), helemaal laat doen van 's morgens tot 's avonds, dan gaan de meesten enkel maar aan amuzement denken.

En dat is wat er gebeurt als je een kleine 's morgens zegt "hier is een computer die U vanalles zal leren, start het programma 'school' maar. Tot vanavond he !". Die zal eerder op "fortnite" klikken en 's avonds heeft hij 20 niveaus erbij op zijn score.

Het leven is niet altijd plezant, niet voor de volwassenen en ook niet voor de kinderen... Hen wijsmaken of hen in het gedacht laten dat dat anders is is hen voor de gek houden???

Je maakt hen niets wijs. Hen "iets wijs maken", anders dan "doe wat je wil" is uiteraard "doe niet wat je wil maar wat ik zeg" en dan heb je dus dwang. De natuurlijke reactie is om U daaraan te onttrekken, en uw amuzement op te zoeken, die lastige hindernis van diegene die U wil beletten van te doen wat ge wilt uit de weg te gaan.

Het is aan jou om je kinderen te stimuleren en inderdaad ieder kind is niet even rijp en niet op dezelfde leeftijd rijp, maar ieder kind kan leren en weet vlug dat het leven wat anders is dan alleen maar zich amuseren...

Je kan een kind niet "stimuleren" behalve met "plezante dingen". Dat is juist gans die fout van "we moeten het plezant maken". Op een zeker ogenblik moet je die plezante dingen beletten, en dwingen om niet-plezante dingen te doen. Dwang aan dewelke dat kind zal proberen te ontsnappen, maar met een beperkte energie, omdat "ontsnappen aan dwang" op den duur zelf teveel moeite vraagt. Op DAT ogenblik heb je de juiste hoeveelheid dwang uitgeoefend om die kleine iets "interessants" doen te doen, dat niet noodzakelijk aan zijn definitie van "plezant" voldoet, en wat hij NOOIT uit zichzelf zou gaan doen zijn, maar nu met (lichte) dwang nog de "minst onplezante" optie is van ' t moment.

DIE dwang uitoefenen is juist de voornaamste job van een onderrichter. Dat kan soms *heel weinig* zijn, dat kan soms gewoon maar wat "sociale druk" zijn, maar die moet er zijn, om het "ik amuzeer mij in de plaats" net voldoende onplezant te maken zodat het minst onplezante nog is om te doen wat men U voorschotelt.

En aangezien een kind enkel maar in het "nu" redeneert, en niet denkt aan "binnen 10 minuten" en zeker niet denkt aan "vanavond" volstaan straffen of beloningen "in de toekomst" niet: die veranderen het plezier NU niet. Dus moet die "dwingeland" CONSTANT aanwezig zijn. Vandaar de hoge arbeidsintensiviteit van onderwijzen aan kinderen, en waarom "ze voor een computer zetten" niet lukt (tenzij ge er achter staat en lichte dwang blijft uitoefenen).

Het is inderdaad de kunst om te leren om dat wat je doet ook zoveel mogelijk plezant te vinden... Niet omgekeerd...

Wel, bij veruit de meeste kinderen is dat afwezig. Het leren van uw tafels van vermenigvuldiging is NIET plezant. Geen enkel kind zal dat spontaan doen. Of bijna geen enkel kind. Laat gelijk welk kind vrij om te bepalen of het zijn tafels van vermenigvuldiging leert of een videospelletje speelt of met zijn vriendjes gaat voetballen, en het percentage "verantwoordelijke" kinderen dat uit zijn eigen beslist van zijn tafels te leren wordt infinitesimaal. Ook al maak je dat "stimulerend" (hahaha).

Arme kinderen die niet geleerd hebben dat ze voor zichzelf moeten instaan en die denken dat het leven enkel plezier maken is...

Eh ? ? Kinderen die voor zichzelf instaan ? Nooit van dichtbij gezien hoor, tenzij in nogal "triestige" situaties waar je met kind-volwassenen te maken hebben die in een verwaarloosde situatie terecht kwamen en door honger kou en ontbering "gedwongen" werden.

Hoe totaal en totaal onvolwassen of nog erger onkinderlijk... Het zijn kinderen die zelfs nooit kinderen geweest zijn... Het zijn bedorven stinkers vanaf het begin...

Dat is wat je bekomt als je een kleine niet dwingt.

Dat bekom je inderdaad als je zelf denkt en als je je kinderen wijs maakt dat ze zich alleen maar moeten amuseren en dat alles amusant moet zijn...
Weet je wat amusant is voor kinderen??? Datgene doen dat ze niet mogen doen en wat blijkt, ze mogen alles en dus is er niets meer amusant...

Als er mogen en niet mogen is, is er dwang he ! En aangezien jonge kinderen enkel in "nu" leven, moet die dwang op het moment zelf uitgeoefend worden, door een "meester/juffrouw". En gaat dat niet met een machine (tenzij die verontrustende eigenschappen heeft die dwang kunnen uitoefenen op kinderen...)

Dat is het grote verschil met einde humaniora / universitair onderwijs. Daar is er geen "dwang" meer nodig omdat de student verondersteld is van de link te leggen tussen een "beloning in de toekomst" (slagen en een diploma halen) versus "inspanning nu". Maw, die wil niet "inspanning nu vermijden". Dan volstaat het inderdaad de juiste didactische middelen aan te bieden om hem toe te laten de leerstof te leren, en dat kan perfect audiovisueel. Beter zelfs dan op uw gat zitten in een aula. De "menselijke dwang op het moment zelf" is niet meer nodig. Omdat men op die leeftijd matuur genoeg is om de link te leggen tussen "aangenaam/onaangenaam moment in de toekomst" en "inspanning/amuzement nu". Maar een kind niet. Daar is geen link tussen "toekomst" en "nu". Die leeft enkel in "nu". 'Binnen 10 minuten' wil niks zeggen.

Trouwens, dat weet je wel. Ga eens een klas 3de studiejaar binnen, deel de tafels van vermenigvuldiging uit, samen met een ganse hoop oefeningskes, zeg dat het interessant is om die tafels te kennen, en laat ze de ganse dag alleen in de klas. Pret verzekerd !