Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Het is die afvalrace die maakt dat na een tijdje, de enigen die nog in de race zijn, wel degelijk zullen uitkomen op "zichzelf voortzetten". En als ze daar systematisch op uitkomen, dan is dat mijn definitie van p-doel.
Het is net precies die quasi-tautologische selectie die allen die NIET systematisch uitkomen op 'zichzelf copieren" uitrangeert, die maakt dat die die overblijven, WEL systematisch zullen uitkomen op "zichzelf copieren". En dat DUS als p-doel hebben.
Ten aanzien van de veranderende omstandigheden zijn die die overblijven, wel degelijk beter in "zich voortplanten" dan die die niet overblijven. Dat is quasi-tautologisch. En de essentie van "survival of the fittest".
Natuurlijk is het zo dat die die NU overblijven, niet noodzakelijk beter waren dan die die, zeg maar, 20 miljoen jaar geleden overbleven, in andere omstandigheden. Maw, plaats een moderne leeuw in het tijdperk van de sauriers, en het is goed mogelijk dat die leeuw direct de pijp aan maarten geeft, opgevreden door de eerste de beste T-Rex.
Juist, dat zeg ik ook. Ik heb het niet over "het oer doel van de evolutie". Ik heb het over het "oer-doel" *in elk levend wezen apart* van waaruit al zijn deel-doelen voortkomen.
Het oerdoel van de poolhaas is "de poolhaas voortzetten" (het evolutionaire doel van de poolhaas). En een deeldoel is "aan de poolwolf ontsnappen".
Toch wel want het komt daar vrij systematisch op uit. En mijn definitie van p-doel is dat het p-doel datgene is dat a priori onwaarschijnlijk is, maar waar het systeem vrij systematisch op uitkomt.
De poolhaas maakt vrij systematisch een nieuwe poolhaas, ook al is het a priori totaal onwaarschijnlijk dat een dinges poolhazen maakt.
Nee, ik definieer p-doelen als zijnde zekere vormen van dynamiek van fysische systemen. Zekere fysische systemen, waarvan de dynamiek dus voldoet aan die definitie, hebben dus wel degelijk, bij definitie, p-doelen.
(inderdaad voldoen zonnestelsels niet aan die definitie en hebben dus geen p-doel: een zonnestelsel komt nergens dynamisch op uit dat a priori hoogst onwaarschijnlijk was).
Dus hebben sommige fysische systemen die de natuurwetten volgen, wel degelijk p-doelen. Zoals sommige fysische systemen naar thermodynamisch evenwicht evolueren. Alleen zijn er veel meer van dat laatste dan van dat eerste.
Kijk, mijn definitie van p-doel is vrij 'bij-de-gronds' en komt IN ZIJN DEFINITIE niet overeen met wat men algemeen als "doel" beschouwt, wat ik b-doel noem. Maar in zijn toepassing komt het wel vaak overeen met dezelfde eigenschappen.
Je kan mijn p-doel eerder zien als "the proof of the pudding is the eating". Wat het systeem systematisch bereikt, ook al is het onwaarschijnlijk, is wat ik het (p-) doel van het systeem noem, meer niet. "Wat gij doet, is uw doel. " Het heeft niks met "wil" of "goesting" of "bewustzijn" of wat dan ook te maken, het is gewoon een eigenschap van gedrag, van dynamiek. Maar het komt heel vaak overeen met dezelfde soort van gedragingen die we associeren met het b-doel dat van "bewustzijn" "wil" of zo verder verondersteld is van te komen in gangbaar taalgebruik.
|