Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Nog eigenaardiger is om gaan te neuzelen tussen verschillende literaire versies van het verhaaltje. Het is alsof men van auteur X gelezen heeft dat Sneeuwwitje een blauw sjaaltje aan had, en van auteur Y gelezen heeft dat Sneeuwwitje een groen sjaaltje aan had, en zich dan afvragen welk sjaaltje het "historische" Sneeuwwitje aan had.
|
Het is interessant omdat christenen de evangelies hebben aanvaard als betrouwbare geschiedenis ondanks de opvallende tegenstrijdigheden in de teksten; in het bijzonder over het belangrijkste geloofspunt van het christendom, namelijk de opstanding van Jezus Christus. Daarop is het ganse geloof gebaseerd. Zij hebben dat geweten vanaf het begin van het ontstaan van de universele kerk in de vierde eeuw, want toen is de canon van de christelijke geschriften vastgesteld. Hoe dat is gebeurd is onduidelijk. En dat is o.a. gezien de tegenstrijdigheden niet verwonderlijk, want als men geloof in wonderen voorop stelt dan is het onmogelijk vast te stellen wat waar is en wat onwaar. De opstanding van Christus is een verzameling van wonderen. Wat speciaal verbaast is dat de tegenstrijdigheden zijn aanvaard terwijl de Grieken en Romeinen een goede juridische praktijk kenden en geschoold waren in retorica.
De vergelijking met het verhaal van sneeuwwitje is terecht, want zij sliep honderd jaar en werd toen weer tot leven gewekt. Men kan het zien als satire. De zeven dwergen staan voor de 12 apostelen. De heks is de duivel.