Een tweede parallelverhaal vinden we in de reizen van Flavius Josephus en Paulus naar Rome, beide om voor Caesar te verschijnen waarbij ze schipbreuk lijden en zwemmend kunnen ontkomen. De parallelen kunnen geen toeval zijn. De reis van Paulus begint in Jeruzalem waar hij is gevangen genomen en dan wordt er door de priesters een plot gesmeed om hem te vermoorden. Dat wordt onthuld aan de Romeinse bevelvoerder en die zendt Paulus daarom onder bewaking naar Caesarea om voor Felix te verschijnen. Maar hoe! Handelingen 23:
23 Hij ontbood daarop twee officieren en zei: “Houdt tweehonderd soldaten klaar om naar Caesarea te gaan en ook zeventig ruiters en tweehonderd slingeraars, op het derde uur van de nacht; 24 en zorg voor rijdieren om Paulus daarop veilig bij de landvoogd Felix te brengen.”
We zien hier dezelfde overdrijving als bij de duizend ruiters in de Vita. Paulus verschijnt voor Felix, Festus en koning Agrippa en dan scheept hij in op reis naar Rome om daar voor Caesar te verschijnen. In een storm lijdt Paulus schipbreuk bij Malta en alle opvarenden bereiken zwemmend het strand. Nu heeft Malta een onherbergzame rotskust en de stranden liggen in baaien. De 'Paulus baai' is de diepste baai op het eiland dus niet geschikt om daar schipbreuk te lijden. De reis van Josephus gaat als volgt.
3. Toen ik zesentwintig was, ondernam ik een reis naar Rome, vanwege redenen die ik nu zal beschrijven. In de periode dat Felix procurator van Judea was, waren er een aantal priesters uit mijn kennissenkring - zeer uitmuntende mensen - die hij om een onbeduidende en vage reden gevangen had laten nemen. Hij had hen naar Rome gestuurd om hun zaak zelf voor de keizer te bepleiten. Ik wilde heel graag hun vrijheid bewerkstelligen, vooral omdat mij verteld was dat zij zelfs onder hun beproevingen toch hun trouw aan God beleden, en zich in leven hielden met vijgen en noten. [4] En zo kwam ik in Rome aan, nadat ik op zee vele gevaren had doorstaan. Ons schip verging namelijk, met zeshonderd man aan boord, in de Adriatische zee. De hele nacht moesten wij voor ons leven zwemmen. Bij het aanbreken van de dag kregen wij door Gods voorzienigheid een schip uit Cyrene in zicht. Ik zwom daar met een aantal anderen, tachtig in getal, naartoe en wij werden aan boord van het dat schip genomen. En nadat ik zo gered was, ging ik aan land in Dicearchia, dat de Italianen Puteoli noemen. Daar maakte ik kennis met Aliturius, een toneelspeler, die zeer geliefd was bij Nero, hoewel van geboorte een Jood was. Door zijn bemoeienis maakte ik kennis met Poppea, de vrouw van de keizer, en bij de eerste de beste gelegenheid smeekte ik haar om er bij hem voor te pleiten dat de priesters vrijgelaten zouden worden. Nadat ik, naast die gunst, ook vele geschenken van Poppea had gekregen, keerde ik weer naar huis terug.
Ook Paulus arriveert in Italië in Puteoli bij Napels en dus niet in Ossia, de haven van Rome. Paulus wordt in Puteoli hartelijk ontvangen door christenen die daar al een gemeente hebben en Josephus door een toneelspeler (!) die goede contacten heeft bij de keizer en waardoor Josephus in zijn missie slaagt om de priesters vrij te krijgen. Krijbolder denkt dat Josephus in werkelijkheid Paulus heeft vrijgepleit. Dat betekent dat Paulus een werkelijk persoon was, maar dan wel een Farizeeër en messianist. Hoe de parallel in de Handelingen is ontstaan verklaart hij niet in de tekst in genoemde link. Daarvoor moet men zijn boek lezen. Ik vermoed dat Josephus zijn eigen schipbreukverhaal heeft verzonnen. In elk geval is het opgenomen in de Vita als sleutel voor zijn auteurschap van het verhaal in Handelingen. De hint die hij daarvoor geeft is het aantal mensen aan boord van dat schip, nanelijk 600. Dat is onmogelijk.