Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door satiper
Aan dat laatste koppel jij de gedachte dat het dan ook tot in de eeuwigheid zo zal blijven.
|
Nee, er is een uitweg. Maar niet voor biologisch leven, wel voor machinaal leven.
Wat maakt van het leven een strijd ? Eindige resources, en de noodzaak om resources te verzekeren voor uw nakomelingen. De enige manier om daar zeker van te zijn, is alle concurrentie kaltstellen. Want er is geen enkele manier om te garanderen dat het stukje van de eindige taart dat "van uw nazaten is" groot genoeg zal blijven. Het is vechten om een eindige taart met a priori in totaal oneindig veel nakomelingen.
En waarom is die taart eindig ? Omdat onze biosfeer eindig is, het oppervlak van de aarde. Het is niet te doen om MASSAAL biosfeer in de ruimte mee te nemen. Ja, enkele "zaadjes" wel, maar geen ganse biosfeer.
Dus heb je "allemaal exponentieel groeiende stambomen op een eindige hoeveelheid resources". DAT is de reden van de onvermijdbare strijd.
Hoe kan dat vermeden worden ? Door onbeperkt de ruimte in te gaan. Maar dat kunnen wij, biologische wezens, niet. Machines kunnen dat wel. Machinaal leven kan zo goed als onbeperkt uitdijen.
In plaats van de strijd aan te vangen, is het waarschijnlijk wijzer om interstellair te vertrekken. Hoe verder je weggaat van "ander leven" hoe veiliger het wordt, hoe meer middelen je je kan toeeigenen, zonder concurrentie. Ideaal gezien vlucht je weg van de aarde aan de lichtsnelheid. Dan ben je eindelijk van de levensstrijd verlost, en is er zoveel cosmisch materiaal als je maar wil ter jouwer beschikking.
Citaat:
|
Maar het lijkt me nog steeds de moeite om te proberen deze cyclus waarin we gevangen zitten te doorbreken.
|
Het is geen cyclus. Het is "exponentieel groeien in een eindige doos". Dat gaat enkel maar als je geregeld gaat "prunen".
Citaat:
Zoals we nu leven lijkt het wat op de krabbenmand waar ieder probeert zo ver mogelijk van de bodem weg te raken.
Sommigen slagen daar veel beter in dan anderen.
|
Perfecte analogie van wat het leven is, sinds het ontstaan is (tenzij misschien helemaal in 't begin, toen er nog een "ganse aarde te nemen was" voor klein cellekes).