Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Universalia
|
Ik hoorde klaterhelder zingen
op een avond langs het strandt.
Aan de rand van de vloedlijn
lag een meermin in het zand.
Toen ik dichterbij kwam
aangelokt door haar gezang
zag ik tranen in haar ogen
satijnen parels op haar wang.
Ze zei:
Ik wil weg uit het kille water
leven op het land
met jou leven op het land.
Ze had peperblonde haren
lichtjes frivool in de wind.
Ze zat voor zich uit te staren
en had de trekken van een kind.
Ze leek uit plankton geweven
en ze deed het water leven.
Ik ging vertwijfeld mee
met de koningin van de zee.
Rob de Nijs - de Meermin