Gramschap is een gave...
https://doorbraak.be/gramschap-is-een-gave/
Citaat:
Armoede, verwaarlozing, mishandeling
In zijn open brief verwijt hij Assita Kanko tijdens een aflevering van De Afspraak geen duidelijk standpunt in te nemen over het lot van kinderen van IS-strijders. Ontroerend toch die bekommernis. Zou Joël en co ooit bezorgd zijn over de vele verwaarloosde en mishandelde kinderen in eigen land? Zullen we verder zwijgen over kinderarmoede in België, die hoger ligt dan in onze buurlanden? (Ik vat het voor u even samen: ‘In het Brussels gewest heeft maar liefst 29 procent van de kinderen geen toegang tot minstens drie essentiële zaken, terwijl in Wallonië 22 procent van de kinderen gedepriveerd is.’)
Heeft een van hen ooit protest aangetekend tegen de vele onwettelijke en dus strafbare kindhuwelijken? Dat zijn er in België zo ongeveer twee per maand… en dat is een schatting, want vanwege de illegaliteit zijn concrete en gedetailleerde cijfers hoogst moeilijk te bepalen.
Hadden zij ooit een woordje van boze verontwaardiging over voor het schenden van kinderrechten in België? De 17.000 (kinder)slachtoffers bijvoorbeeld van genitale verminking? En de meer dan 8.600 die het risico lopen om nog verminkt te worden. Neen. Niet onthullen maar verhullen is de journalistieke strategie. Joël schrijft liever een brief aan Assita Kanko. Erg flink is dat niet, hoor. Foei!
Gramschap ook bij het lezen van getuigenissen van vrouwelijke sportverslaggeefsters: hoe zij vaak door (sommige) mannen bejegend worden, hou je niet langer voor mogelijk anno 2019. En nog meer vlammende gramschap wanneer ik lees dat een twintiger voor een verkrachting 20 dagen celstraf krijgt in Nederland. Twintig dagen!
De jongen heeft immers een laag IQ en een ‘kwetsbare persoonlijkheid’. Voor het slachtoffer is verder geen aandacht. Ik word er onpasselijk van...
|
Graag de mening van onze multikul liefhebbers...