Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus
Er is maar één objectief en meetbaar criterium : woonplaats.
Als je het niet objectiveert, maar zoals Marie suggereert overlaat aan het individu zelf dan stopt elk rationeel debat over taalpolitiek. Want dat wil dan zeggen dat iedereen vanuit zijn zelf gepercipieerde realiteit van zijn vlaming of waal zijn kan doen wat hij wil. Eindresultaat : waarom zou iemand zich dan nog één zak aantrekken van de taalwetgeving ? Dan is het vrijheid-blijheid, en de burger zal zelf wel beslissen of hij frans of nederlands zal spreken tegenover de overheid.
Ik ben een taalgrensbewoner.
De vele vlamingen die de laatste 30 jaar de kleine waalse dorpjes net voorbij de taalgrens zijn gaan bevolken omdat vastgoed en bouwgrond daar spotgoedkoop was weten wel degelijk dat zij administratief nu Walen zijn. Dat diezelfde mensen hun sociaal leven, de schoolgang van hun kinderen, hun professionele loopbaan voor 99% in Vlaanderen afspeelt doet niets af aan de administratieve realiteit die toelaat om die zaken te kwantificeren.
Doe je dat niet, dan eindig je met willekeur en eindeloos gelal van individuen die hun persoonlijk dossier tot de algemene norm willen verheffen.
|
Klopt inderdaad, adminstratief zijn zij gebonden aan Wallonië.
Maar hoeveel van die Vlamingen spreken er thuis Frans?
Hoeveel voeden hun kinderen in het Frans op?
En dat is één van de grote problemen in dit apenland, de gewesten bepalen de taal, niet de bevolking.