Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door praha
Laat staan dat de hoofdfinaliteit dan zou zijn : de menselijke soort in stand houden...want die verdwijnt daar net mee
Laat staan dat het een natuurlijk doel zou zijn uitgerekend die ene soort te laten voortbestaan
|
Nee, natuurlijk niet. Maar elke soort die aan een Darwinistische selectie wordt onderworpen (die quasi-tautologisch is), moet wel mechanismen bevatten die "als doel hebben" (ttz vaak uitkomen op) om zich voort te planten he. Ik neem het zelfs als de definitie van een levend systeem: een strategie tot voortzetten. Om de poepsimpele reden dat een kandidaat-levend systeem dat zo geen strategie heeft, wel, zichzelf niet voortzet, en na een generatie spreken we daar dan niet meer over, want ze heeft zich niet voortgezet.
Levende systemen die het dus meer dan 1 generatie uithouden (en anders kan je moeilijk over een levend systeem spreken, niewaar), moeten dus wel degelijk een voortzettingsstrategie hebben. Aangezien "het ontstaan van nageslacht" geen vaak voorkomende spontane gebeurtenis is uit het niets ("ploef, daar staan twee olifanten"), en dus alles behalve "evident" is, moeten er dus wel degelijk "niet-evidente processen" plaatsgrijpen opdat er copieen van zichzelf ontstaan. Die "niet-evidente processen" vormen juist de voortzettingsstrategie. Zonder zulke hoogst-merkwaardige processen komen er geen olifanten meer he. Want de kans dat een olifant spontaan "thermodynamisch" ontstaat is bijzonder klein. Het ontstaan van nieuwe olifanten is een alles behalve evident proces, en volgt dus wel degelijk een "uitgekiende strategie", zonder dewelke er geen ontstaan. Die uitgekiende strategie is dus wel degelijk een met "als doel een nieuwe olifant maken", omdat ze daarop uit komt, en alles behalve thermodynamisch evident is.