Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door dpg
Ja na de oorlog waren het allemaal verplegers, ambulanciers en bruggenbouwers 
Precies een Déja-vu |
Nee, de meeste zijn zelfs nooit met hun verhaal naar buiten gekomen en gewoon verdwenen in de massa.
De meeste zien zichzelf ook niet als held, maar als burger die gefaald heeft om andere burgers te helpen.
Maar heb het al gepost, wil eens zien wat jij gaat doen als ze je alle dagen 14 tot 16 uur per dag doen werken en je amper eten geven.
En met werken bedoel ik niet ergens in een kantoortje zitten, maar zware arbeid leveren.
En mijn vader is nooit verpleger of bruggenbouwer geweest, die heeft als 14 jarige eerst op een landbouwbedrijf gezeten als verplichte arbeider, daarna chauffeur/technieker bij OT en is geëindigd als beschermer van vluchtelingen konvooien. Is later als 20 jarige door de Belgische regering bestempeld als collaborateur.
Op de vraag waar die regering zat toen hij hen als 14 jarige nodig had en waarom zij er niet waren om hem te helpen, is er nooit antwoord gekomen.
Op zijn 25 kreeg hij de vraag om als vrijwilliger van de Belgische krijgsmacht naar Korea wilde.
Toen was tegen het communisme strijden plots wel een juiste handeling.