Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
En dat is wat er verkeerd aan is, he. Men kan "compromissen" vormen door "samen te doen wat men beslist van samen te doen". Men kan geen compromissen vormen door het tegengestelde te doen van wat men zou willen.
Bijvoorbeeld:
Partij A wil:
- joden vergassen
- pensioenen verhogen
- nieuwe fietspaden aanleggen
Partij B wil:
- joden vergassen
- een nieuwe autostrade aanleggen
Partij C wil:
- joden beschermen
- pensioenen verhogen
A en B kunnen een coalitie vormen, als ze zich beperken tot "joden vergassen". Ze zijn niet akkoord over pensioenen, fietspaden en autostrades maar ze zijn daar niet TEGENGESTELD over. Dus doen ze het niet.
A en C hebben een probleem. Een compromis zou zijn om 1 jood op 2 te vergassen, en de andere een uitkering te geven. Dat is een Belgisch compromis, maar dat gaat niet: zowel A als C zijn dan gefrustreerd.
Ze zouden wel de pensioenen samen kunnen verhogen.
B en C van 't zelfde.
Als men dus merkt dat men niet meer tot een meerderheid kan komen zonder TEGENGESTELDE programmapunten te hebben (niet "andere" programma punten), dan is er geen akkoord mogelijk. Ook al willen allen dat.
|
Zelfs aan Vlaamse kant ga je compromissen moeten sluiten.