Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe
Neen, dat is geen persoonlijk standpunt, want de wet maakt geen onderscheid in meningen. De wet bepaalt niet wat mensen moeten denken over bijvoorbeeld witlof. U mag die groente afschuwelijk vinden; ik mag die heerlijk vinden. De wet plaatst de ene mening niet hoger of lager dan de andere. Net zo met een mening over homoseksualiteit.
En nogmaals neen, het gaat niet over het vermogen om los te laten wat je denkt of om het even welk onderwerp. Om de eenvoudige reden dat het tijdens het proces waarover sprake (en dat gaat over de toepassing van de euthanasieprocedure) niet gaat over een beoordeling van het ethisch onderwerp, maar over het objectief aftoetsen of de procedure werd gevolgd.
Kijk, u gaat er schijnbaar van uit dat een rechter die in zijn persoonlijk leven een tegenstander is van roken, niet kan oordelen of een fabrikant van rookwaren de nieuwe verpakkingsregels al dan niet heeft gevolgd. Volgens u is de rechter bevooroordeeld en zal hij de rookwarenfabriek sowieso schuldig verklaren. Als dat geen aanfluiting is van ieders gezond verstand!
|
Het gaat niet over de wet Jan, maar over het beoordelingsvermogen van situaties, omstandigheden, toepassen van de wet wanneer je jurylid bent en de mate waarin extreem gelovig zijn invloed heeft op dat functioneren.
Nu, voor alle duidelijkheid, bij de meeste gelovigen stelt dat probleem zich niet...omdat zij prima in staat zijn om persoonlijke opvattingen te scheiden van hun opdracht, als jurylid tot een weloverwogen uitspraak komen.
Maar bij fanatici ligt dit anders, zij kunnen die oefening van onderscheid niet maken tussen maatschappelijke rol en identiteit als gelovige. Bovendien hebben we het niet over rechters maar over een burger die door omstandigheden als lid van een jury betrokken is bij een welbepaalde zaak.
Je windt je weer op Jan, probeer eens rustig te blijven?