[Guinevere]

Geld speelt altijd een rol bij partnerkeuze of huwelijk. En zal dat blijven doen (hoe rijk men ook is).
Hopelijk kunnen pure "romantici" als Demper en Alice dit ook vatten.

https://m.standaard.be/cnt/dmf202002...=3402437416340

De balans - Ruben Mooijman

Little women

‘Kom me niet vertellen dat het huwelijk geen economische propositie is. Want dat is het wel.’

Als op het bioscoopscherm een economisch onderwerp ter sprake komt, spits ik altijd mijn oren. Noem het een beroepsafwijking. Ik had niet verwacht dat ik mijn oren zou spitsen tijdens Little Women, dat het leven van vier zussen tijdens de Amerikaanse burgeroorlog als onderwerp heeft. Maar regisseur Greta Gerwig besliste er anders over. Bovenstaande woorden worden uitgesproken tijdens een van de meest betekenisvolle scènes in de film. Daarin legt de twintigjarige Amy aan haar aanbidder uit dat liefde niet genoeg is als basis voor een huwelijk. Geld speelt de hoofdrol, want vrouwen als Amy waren in de 19de eeuw noodgedwongen – en tot hun spijt – afhankelijk van geld dat mannen verdienen. Om de boodschap er helemaal in te wrijven laat Gerwig ook Meryl Streep nog een onvergetelijke opmerking uitspreken. Op de vraag waarom zij dan niet getrouwd is, antwoordt ze, met een achteloze hoofdbeweging: because I’m rich.

We hebben de neiging om onszelf dan op de borst te kloppen over de ongelooflijke vooruitgang die de mensheid sindsdien heeft doorgemaakt. Huwelijken zijn allang geen economische proposities meer, we kunnen trouwen met wie we willen. Huwelijkspartners worden niet op basis van hun inkomsten, fortuin of financiële vooruitzichten uitgekozen, maar omdat ze humor hebben, lief zijn of zo leuk kunnen lachen.

De huwelijksmarkt functioneert in wezen niet anders dan andere markten

Toch blijft het huwelijk een belangwekkend economisch fenomeen. Twee jaar geleden wijdde de Bundesbank nog een studie aan de financiële aspecten van het boterbriefje. Daaruit bleek dat rijkeluiszonen vooral met rijkeluisdochters trouwen. Dat is logisch: ze delen dezelfde interesses, verkeren in dezelfde sociale omgeving, en komen elkaar dus vaker tegen. Maar het gevolg is wel dat erfenissen gecombineerd worden en zich, generatie na generatie, binnen een klein deel van de bevolking ophopen. ‘De uitkomsten contrasteren met wat algemeen gedacht wordt, namelijk dat geld niet langer een krachtige drijfveer is op de huwelijksmarkt’, schreven de onderzoekers. Volgens Thomas Piketty zijn dergelijke erfenissen zelfs een belangrijke oorzaak van de ongelijkheid in de westerse wereld.

In zijn boek Price Theory beschrijft de econoom David D. Friedman dat de huwelijksmarkt in wezen niet anders functioneert dan andere markten. Het klopt dat huwelijkspartners een onmiskenbare voorkeur hebben voor elkaars persoonlijkheid, en niet voor elkaars geld. ‘Ik heb een vrouw uit duizenden, die toen ik haar leerde kennen niet eens begeerd werd door andere mannen. En voor de vrouwen met wie mijn vrienden trouwden, had ik dan weer geen belangstelling.’ Maar dergelijke voorkeuren gelden soms ook op andere niet-homogene markten, zoals die voor huizen, of voor arbeidsplaatsen. Dat er wel een prijs?*mechanisme speelt, bewijst Friedman met een gedachtenexperiment.

Stel dat de pest toeslaat en dat driekwart van de vrouwen omkomt, terwijl alle mannen overleven. Mannen gaan tegen elkaar opbieden om toch een vrouw in de wacht te slepen. Dat gebeurt niet zozeer in geldelijke termen, maar ze zullen bereid zijn voorwaarden te aanvaarden die gunstiger zijn voor de vrouwen. ‘Misschien moeten ze altijd de afwas doen’, oppert Friedman. Die oneliner had Gerwig nog kunnen gebruiken.