DE crisis
Ik rij elke dag rond met mijn veloke.
Normaal na de werkuren.
Wegens de dwingerij van de Commies en hun Aanhang, de laatste week en een half ook tijdens de werkuren wegens productie stilgelegd op dezelfde grond.
Het is deze periode zon, bloemetjes en bijtjes geweest.
Ik passeerde wel duizend keuvelende wandelaars, fietsers en paardrijders.
Ik heb gespeurd. En gespeurd. Op het platteland in de zijwegjes, in 't stad in de steegjes. Ik zat te loeren achter hekkens van opritten, achter en tussen hagen, in de winkels tussen de rekken en op parkings en langs straat tussen de auto's.
Rarara, wat vond ik niet?
|