Er zijn een paar problemen met het idee.
Om te beginnen, net zoals incest is kannibalisme 1 van de grote taboes. Met recht en reden. Eenmaal je bekend bent dat je zo iets hebt gedaan kan je enige maatschappelijke acceptatie gewoon vergeten in Europa en de volledige (alle 2+1) Amerika's.
Waarom zijn deze dingen taboe. Simpel, als de basis menselijke samenleving, met name de "stam" die praktijk acceptabel vind, gaat die ten onder. Incest geeft monsterboelekes, kannibalisme zorgt voor ziekteverspreiding, waar weinig tegen te doen is. De stammen die incest en kannibalisme structureel toelieten, zijn gewoon verdwenen.
Om mens te kunnen eten doe je iets dat velen "moorden" noemen. Sociaal niet aanvaard in de 21ste samenleving.
Wachten tot mensen doodvallen door ouderdom of ziekte is geen goed plan, geeft slecht eten an sich.
Wat wel een optie is, is "recyc".
Ipv lichamen op lange termijn als slechte mest te gebruiken, kan je die sneller herwerken tot bruikbare dingen.
Belangrijk punt is dat je zeker vermijd dat prionen de voedselketen inkomen. Ergo, je moet de "herwerkers" moeten verder van de mens staan qua genetica. Nu zien we geen groot punt in graan dat groeit op de buik van oma. Maar oh wee om een zwijntje mensenresten te voederen (en weerom, met recht en reden, sommige ziektes kunnen die route perfect volgen.)
De film "Soylent green" , los gebaseerd op het boek "Make room! Make Room!" van Harry Harrison heeft een goede insteek hier. Dump de doden in algenbassins. En maak algenkoekjes.
Ik zou voor iets meer smaak gaan, en schaaldieren inzetten. Krabben, kreeften en garnalen, bon appetite.
__________________
De meeste mensen gaan naar het werk om geld te krijgen, niet om het te verdienen.
|