Het feit dat hij er zich rond danst is ook tekenend voor onze cultuur. Politieke voorkeur houd je verborgen uit angst voor reputatieschade. Dit is in Nederland veel minder een probleem.
In een interview, een vijftienjaar geleden, zei Urbanus eens dat hij wel eens van mensen de opmerking kreeg dat hij overkwam als een vieze oude VBer. Hij zei toen dat hij wel vies en oud is, maar geen VBer. Dit was vóórdat de N-VA doorbrak en ik geloof nog in coalitie was met de CD&V. Nog een erg salonfähige partij waarvan men geloofde dat ze altijd met de kiesdrempel zou flirten en juist daarom. Veel linksen die denken dat progressiviteit en Belgisch nationalisme hand in hand gingen hoorden Urbanus niet graag bezig wanneer hij het opnam voor Nederlandstaligen.
Iedereen die het politieke klimaat van toen kent weet dat Belgicisme werd gelijkgesteld aan verdraagzaam en progressief en ieder die ervan afweek werd afgeschildderd als 'bekrompen'. De 0110-concerten voor verdraamzaamheid zijn er een schoolvoorbeeld van. Het draaide meer om België bejubelen dan om verdraamzaamheid, maar het was allemaal een fake gedoe. Mensen die niks ophadden met tricolore Belgicisme voelden zich een vreemde eend in de bijt en deden maar mee uit elementaire beleefdheid omdat we qua welzijn nog steeds goed zitten. Maar in België doen mensen eerder alsof iedereen hetzelfde denkt of wil men iedereen op eenzelfde manier doen denken en dat blijft ongezond. Daarom ook onze rare inefficiënte politiek. België heeft dan ook de hoogste zelfmoordcijfers van West-Europa, omdat mensen alles opkroppen.
Trouwens. Rond diezelfde periode heb ik ook veel universitairen gekend die zo'n minachting hadden voor onze eigen cultuur dat ze rotsvast overtuigd waren dat men in het Vlaams Gewest elkaar niet verstaat een dorp verder en dat we maar een taal spreken gesproken door zes miljoen mensen. Domme Belgen moemen onze noordeburen zulke mensen (al wordt die scheldnaam vaker door Belgen gebruikt vandaag de dag). Cognitief slim, maar dommer dan de domste bandwerker, doch slim genoeg om universiteit aan te kunnen. En dat allemaal uit zelfhaat en als Belgisch nationalisme verpakt a-nationalisme (maar in realiteit een passieve slippendrager van andere nationalisten).
Daarom ook dat iemand als Urbanus niet openlijk zegt dat hij een N-VAér is, maar het wel duidelijk laat blijken op een indirectere manier.
Laatst gewijzigd door Weyland : 24 april 2020 om 22:22.
|