[Micele]

Black Carbon of Elementair koolstof dat komt uit "de uitlaten".
Kleiner dan PM1 en kleiner dan PM 0,1. NIET gemeten, ttz niet gemonitord.
Geen grenswaarden, tenzij enkel slappe bij de Euronormen bij motorvoertuigen, die onveranderd bleven. Enkel de sjoemel-NEDC werd WLTP/RDE waar ze eindelijk eens op de weg gaan meten.

Dus de giftigste en gevaarlijkste ultrafijnstof durft men niet aan te pakken.

Dat zou namelijk het einde van fossiele voertuigen betekenen.
Vanaf 2025 gepland in bepaalde landen en steden. Zero Emission Zone.

Uit:

Naast PM2,5 is er nog een kleinere fractie, zijnde elementair koolstof (EC). Elementair koolstof is een fractie van de stofdeeltjes die specifiek gevormd wordt bij onvolledige verbranding. Omwille van hun samenstelling en hun geringe afmetingen hebben deze deeltjes negatieve gezondheidseffecten. Deze donkere deeltjes nemen tevens licht op en zorgen ook voor opwarming van de omgeving. Er zijn evenwel nog geen doelstellingen, noch op Vlaams, noch op Europees niveau voor de emissie van elementair koolstof vastgelegd.

https://www.milieurapport.be/milieut...mair-fijn-stof
Deze indicator bespreekt de rechtstreekse uitstoot van de fracties totaal stof (TSP of total suspended particles), PM10, PM2,5 en EC (elementair koolstof) in Vlaanderen, opgedeeld per sector:

Totaal stof slaat op alle zwevende stofdeeltjes die in de lucht blijven zweven. De aerodynamische diameter van deze deeltjes kan tot ongeveer 100 µm gaan.

PM10 is de fractie van de zwevende stofdeeltjes met een aerodynamische diameter kleiner dan 10 µm.

PM2,5 is de fractie van de zwevende stofdeeltjes met een aerodynamische diameter kleiner dan 2,5 µm

EC of elementair koolstof (elemental carbon) is niet ingedeeld volgens grootte maar volgens samenstelling. Deze deeltjes zijn restproducten van verbrandingsreacties.


Doelstellingen voor de emissie van fijn stof

Het Europese en Vlaamse beleid focust, wat emissiedoelstellingen voor fijn stof betreft, op de fractie PM2,5. Het Vlaamse milieubeleidsplan 2011-2015 (MINA-plan 4), het laatste beleidsplan dat werd opgemaakt, schuift voor 2015 een absoluut doel van 2,3 kton voor transport naar voor en 6,0 kton voor stationaire bronnen. Bij de vastlegging van deze doelstelling kwam dit overeen met een emissiereductie van de PM2,5-emissies voor transport en voor de stationaire bronnen in 2015 met respectievelijk 33 % en 10 % t.o.v. 2007.

Een herziening van het protocol van Göteborg in 2012 leidde tot aangescherpte emissieplafonds tegen 2020 voor België. In een beslissing van de Interministeriële Conferentie Leefmilieu (ICL, 27/04/2012) werd enkel een verdeling van de inspanningen over de gewesten vastgelegd voor stationaire bronnen: 6,7 kton PM2,5 voor Vlaanderen tegen 2020. Dit plafond is dus minder streng dan de doelstelling uit het MINA-plan 4 voor 2015.

De NEC-richtlijn werd eind 2016 herzien, met doelstellingen voor 2020 en 2030. In deze nieuwe richtlijn EG/2016/2284 worden nu ook doelstellingen voor de Belgische emissie van PM2,5 voorzien. In uitvoering van deze richtlijn heeft de Vlaamse Regering op 25 oktober 2019 het Luchtbeleidsplan goedgekeurd. Volgens dit Luchtbeleidsplan moet de Vlaamse PM2,5-emissie tegen 2020 en 2030 met respectievelijk 24 % en 37 % verminderd worden t.o.v. het jaar 2005. Dit vertaalt zich naar absolute emissieplafonds van 14,2 kton in 2020 en 11,9 kton in 2030.

Naast PM2,5 is er nog een kleinere fractie, zijnde elementair koolstof (EC). Elementair koolstof is een fractie van de stofdeeltjes die specifiek gevormd wordt bij onvolledige verbranding. Omwille van hun samenstelling en hun geringe afmetingen hebben deze deeltjes negatieve gezondheidseffecten. Deze donkere deeltjes nemen tevens licht op en zorgen ook voor opwarming van de omgeving. Er zijn evenwel nog geen doelstellingen, noch op Vlaams, noch op Europees niveau voor de emissie van elementair koolstof vastgelegd.

Huishoudens en transport verantwoordelijk voor 87 % van de emissie van elementair koolstof

De emissie van elementair koolstof is vooral afkomstig van huishoudens en transport. In de periode 1995 – 2005 had transport het grootste aandeel van zowat twee derden in de emissie van elementair koolstof, terwijl de huishoudens verantwoordelijk waren voor zowat 15 ?* 20 %. Na 2005 is het aandeel van transport steeds verder gedaald terwijl dat van de huishoudens toenam. In 2017 hebben de huishoudens en de transportsector respectievelijk een aandeel van 46 % en 41 % in de emissies van elementair koolstof.

In 2017 lag de totale emissie van elementair koolstof respectievelijk 62 % en 65 % lager dan in 2000 en in 1995. Deze daling is vooral te danken aan de sterk verminderde uitlaatemissie in transport (- 79 % tussen 1995 en 2017). Deze afname situeert zich vooral bij het wegverkeer en is te wijten aan de vernieuwing van het wagenpark (systematische verstrenging van de EURO-klasse normering voor nieuwe wagens). De emissies van elementair koolstof door de huishoudens zijn, net als de PM2,5-emissie, vooral afkomstig van de gebouwenverwarming op vaste brandstoffen (kolen en hout). Deze emissies fluctueren vrij sterk door de meteorologische omstandigheden en dalen algemeen gezien niet.