Op grond van de artikel 2 paragraaf 1 en 2 van de discriminatiewetgeving beweer ik dat de staat voor iedere financiele boette deze wetgeving overtreed.
Citaat:
HOOFDSTUK II. - Algemene bepalingen
Art. 2. § 1. Er is sprake van directe discriminatie indien een verschil in behandeling dat niet objectief en redelijkerwijze wordt gerechtvaardigd, rechtstreeks gebaseerd is op het geslacht, een zogenaamd ras, de huidskleur, de afkomst, de nationale of etnische afstamming, seksuele geaardheid, de burgerlijke staat, de geboorte, het fortuin, de leeftijd, het geloof of de levensbeschouwing, de huidige of toekomstige gezondheidstoestand, een handicap of een fysieke eigenschap.
§ 2. Er is sprake van indirecte discriminatie wanneer een ogenschijnlijk neutrale bepaling, maatstaf of handelwijze als dusdanig een schadelijke weerslag heeft op personen op wie een van de in § 1 genoemde discriminatiegronden van toepassing is, tenzij die bepaling, maatstaf of handelwijze objectief en redelijkerwijze wordt gerechtvaardigd.
|
Niemand kan redelijkerwijze zeggen dat een
boette voor een overtreding niet veel zwaarder aankomt voor een gezin met een jaarinkomen van 12.000€ dan voor een gezin met een jaarinkomen van 120.000€, om nog niet te spreken over de inkomens van 1.200.000€ De schadelijke weerslag is dus onbetwistbaar.
Een rechtvaardig straf zou dus zijn een gevangenisstraf (eventueel in omgezet in gemeenscapsdienst) of een finaciele boette die is aangepast aan het werkelijk VRIJ BESCHIKBAAR inkomen. Daarbij moet het opgegeven bedrag door de beboette zelf worden aangegeven met als extra een effective gevangenisstraf van 10 jaar wanneer de staat kan bewijzen dat het echte bedrag hoger is dan het opgegeven.