Vlaanderen mag inderdaad niet evolueren naar een gecentraliseerde Jacobijnse staat. Nogal wat van de nieuwe Vlaamse bureuacratieen op de Albert II-laan in Brussel hebben die neiging. De kapstok waaraan de decentralisatie moet vastgehangen worden zijn de gemeenten, en niet de provincies, die volgens mij een overbodige tussenstructuur zijn. Als men decentraliseert naar de gemeentes toe ( bv. inzake onderwijs, inzake mileureglementering, inzake ruimtelijke ordening, inzake publieke dienstverlening) moet men uiteraard ook aanvaarden dat er grote verschillen zullen groeien tussen gemeentes ( bv. op fiscaal vlak). Voor mij is dit OK want dat vergroot de keuzevrijheid van de mensen. Zij kunnen dan beter stemmen met de voeten. Of dit een consequentie is die door alle decentralisten wordt aanvaard weet ik toch niet zo.De interne decentralisering in Vlaanderen mag men niet verwarren met de inrichting van Europa. Wat moet hier de kapstok zijn.? Door sommigen wordt hier gepleit voor de regio's. Dit is een verhaal dat populair is in Spirit en N-VA kringen. Ik sta daar zeer sceptisch tegenover. De definitie en de bevoegdheden van regio's in Europa zijn niet eenvormig. In Frankrijk bvb. zijn regio's instellingen met weinig macht. In Belgie zijn de regio's in feite deelstaten ( 'constitutionele regio's'). Door Vlaanderen in Europa uitsluitend als 'regio' te definieren riskeert men dat het daar niets te vertellen heeft. Europa steunt hoe dan ook op nationale staten. Vlaanderen moet in Europa eerst dat statuut krijgen wil het kunnen meepraten. Vervolgens kunnen we ijveren voor een Europa dat meer op regio's is gebaseerd en waarin de nationale staten worden afgebouwd. Europa zou dan ook procedures moeten kunnen ontwikkelen waarbij zijn lidstaten op vreedzame wijze kunnen opsplitsen of fuseren.
|