Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Je begrijpt het niet: het individuele nadeel daarvan is te klein in vergelijking met het twijfelachtige individuele voordeel. Het kan mij niet schelen dat een bedrijf dat mij NU niet kan leveren wat ik NU wil, failliet gaat, om wat sneller in de toekomst AAN VEEL HOGERE PRIJS dat spul te kopen op een twijfelachtige manier.
Stel dat ik graag eens een reis naar New York zou maken. Jij stelt voor dat ik gedurende 2 of 3 jaar nep-biljetten koop om naar New York te gaan, zodat ik na 4 jaar eens ECHT naar ginder zou kunnen vliegen omdat de vliegmaatschappij nog bestaat. Maar dan kost mijn enkele effectieve reis naar New York 4 keer de prijs. Voor die prijs wil ik niet meer naar New York. Ik zou NOOIT naar New York gegaan zijn voor zo een prijs. Het was toen die reizen goeiekoop waren, dat ik dat overwoog. Maar bovendien is het een riskante weddingschap, want het is heel goed mogelijk dat, binnen 4 jaar, die maatschappij oftewel niet meer bestaat na mijn eerste 3 fictieve reizen, of anders de reis veel duurder verkoopt in 't echt.
Terwijl, als die maatschappij failliet zou gaan, en er nadien andere vormen van reis uitgevonden worden, dat misschien aantrekkelijker zou zijn dan die goeie ouwe vlucht in een vliegtuig of zo, weet ik veel.
Maw, mijn toekomstige consumptie zal zwaar in twijfel getrokken worden als ik daar nu meer geld moet aan uitgeven. Een vier keer duurdere reis binnen 4 jaar interesseert mij niet. Een 4 keer duurder hemd binnen 4 jaar interesseert mij niet. Het is dan veel interessanter voor mij dat die mensen geen inkomen meer hebben en dus niet mee de prijs kunnen omhoog helpen van de bestaande consumptie goederen, en dus in armoede geraken.
Je hebt er altijd voordeel bij als uw medeburger in armoede leeft, om twee redenen: ten eerste is hij minder een concurrent voor de goederen die je wil kopen, en die goederen worden dus goeiekoper. Maar bovendien is die mens nadien ene die voor weinig geld voor U wil werken, omdat hij in nood is. Dat, voor zover je natuurlijk zelf wel verzekerd bent van uw inkomen omdat je zelf welvaart op de markt brengt.
|
En dat zal in een grote crisis voor de meerderheid nauwelijks gelden, zelfs als ze dat doen. Verder snap je wellicht wel dat het soort beleid dat ik bepleitte niet eerst komt vragen wat jij verkiest.
Het volstaat dat 'het geld blijft rollen' - ik redeneer even bewust vanuit de huidige context uiteraard, niet vanuit een ethisch hogere maatschappijvorm -, dat is al het voornaamste, en verder zullen genoeg mensen op reis willen blijven gaan. En ja: ze zijn nu eenmaal verplicht om aan iéts het fictief besteedbare deel van hun inkomen uit te geven he. Anders houden ze andere dingen recht, ook goed. (Grote ketens en zo die in elk geval overleven, doen niet mee natuurlijk).