Of er nu 75 'volksvertegenwoordigers' in de Belgische praatbarak zitten of 150, het maakt geen enkel verschil. De reden is dat zij
niet het volk dienen maar in de eerste plaats hun partij en zichzelf.
Vermits de stemming in het parlement niet geheim is wordt er daar op de knopjes gedrukt zoals de partijkopstukken in de regering dat wensen. Het zijn dus de
ministers die uit pure mediageilheid allerlei ondoordachte wetten uit hun mouw schudden die niet alleen niemand vraagt maar die ook vaak geen lang leven beschoren zijn. Om van het zogenaamde 'beoogde effect' maar te zwijgen.
Vandaag legt een krantencommentator nog eens de vinger op de PAARSE wonde.
Citaat:
Regeren is vooruitzien.
Dat houdt in dat regering en ministers ook rekening houden met wat wettelijk kan en niet mag evenals met alle mogelijke gevolgen op het terrein van beslissingen. Nu moeten we eerlijkheidshalve toegeven dat men soms kan verrast worden. Zo is de beslissing van de sigarettenindustrie om haar winstmarges op een pakje sigaretten te verlagen, een complete verrassing in een wereld met alleen prijsverhogingen. Het heeft wel tot gevolg dat de geplande taksverhoging op datzelfde pakje sigaretten niet kan doorgaan. Minister van Sociale Zaken Rudy Demotte had die willen doorvoeren om jongeren van het roken af te houden. Een hoge prijs werkt afradend.
Dit gezegd zijnde moet men toch vaststellen dat regering en ministers veel te weinig rekening houden met wettelijke beperkingen en met de mogelijke gevolgen. Het mooiste voorbeeld is uiteraard de drugswet. Ook gisteren kregen we een paar voobeelden. Zo pleitte sp.a-volksvertegenwoordiger Dylan Casaer op een persconferentie voor een herinvoering van het bonus-malus-systeem bij autoverzekeringen. Hij heeft zelfs een wetsvoorstel in die zin klaar. Het bonus-malus-systeem houdt in dat de premie geleidelijk daalt wanneer men geen ongelukken heeft en in één klap fors stijgt wanneer men wel een ongeluk heeft. Op dat systeem hadden voor een paar jaren ook de socialisten veel kritiek, de verzekeringsmaatschappijen werden slapend rijk, er moest maar eens meer concurrentie komen...
Die is er gekomen met als gevolg dat het systeem werd afgeschaft en de slechte chauffeurs geen verzekering meer konden krijgen. En nu wil men de bonus-malus dus terug.
Nog een voorbeeld. Voor twee jaar was er een storm van kritiek op de verkeerswet die er toen nog zat aan te komen. Er was géén maatschappelijk draagvlak voor een zéér repressieve verkeerswet die in vele onderdelen niet eens bijdroeg tot de verkeersveiligheid. Maar de regering dreef haar wil door. En wat doet huidig minister van Verkeer Renaat Landuyt? Hij werkt aan een nieuwe verkeerswet, aan een reparatiewet. Daarom toch nog een keer de vraag aan onze politici: hou rekening met de mogelijke gevolgen.
Eric DONCKIER
|
Het zijn dus de ministers die wat meer zelfdiscipline aan de dag moeten leggen én wat meer bescheidenheid.
Als zelfs zij, die alle macht in handen hebben, het goede voorbeeld niet kunnen geven, van wie hebben we dan wél iets te verwachten?