Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Maar nee gij. Dat was het suikerzoete vertelselke toen wij dachten dat wij superieur waren en dat, als we het wijze woord bij iedereen zouden gebracht hebben, en de negerkes goed opgevoed, de wereld een paradijs zou geworden zijn. Ik denk dat er niet veel volk nog voor dat soort smoezen zal vallen. Ja, er zijn waarschijnlijk nog een paar overjarige hippies die daar nog in geloven, dat wel... Het missionaire denken. Het "gaat en brengt de blijde boodschap" verhaal.
Het was een zekere periode he.
We keren terug naar de vaste waarden van brutaliteit en onderdrukking, zoals het hoort en die doorheen de geschiedenis altijd al de basis van elk succesverhaal zijn gebleken.
|
Je geeft nochtans elders zelf aan dat dat 'succes' uiteindelijk een illusie blijkt: het cyclische element (cf. ander topic) dat net zoals bij een manisch-depressief persoon (die ook voortdurend in conflict om dominantie leeft, net als een schizofreen en een psychopaat) wijst op de onmogelijkheid om vanuit de strijd iets blijvends op te bouwen. Meer nog, culturen die dat zeer openlijk doen, zijn veel minder succesvol, ook al kanaliseren ze de agressie (met moeite) maximaal naar buiten. Ik denk daarbij aan de Islam waarin 'gelijk hebben' gelijk staat aan en bewezen wordt door het vermoorden van je tegenstander (intern of extern). Ze bouwen dan wel even een groot rijk op, maar dat is het: culturele verwezenlijkingen zijn grotendeels overgenomen, op hoogstens een kleine 'mystieke' elite na.
Het dominantiestreven is maar één van de instincten van de mens, zij het een erg... dominerend instinct, maar door het mimetisme is het laten floreren van dat instinct bij de mens tegendoelmatig geworden: het leidt tot destructie of de noodzaak van 'pure' leugens (ter verhulling van de agressie).
Tegelijk biedt het mimetisme een openheid om andere dingen ingang te doen vinden en iets als dat dominantie-instinct te sublimeren. Pas door een rationeel-creatieve interventie is paradoxaal genoeg een leven in en met de waarheid mogelijk, een waarheid die je zelf dan mee schept (maar niet zomaar willekeurig): verum factum est. De enige reden waarom jij met jouw 'waarheid' kan leven (het leven als voortdurende strijd, iets wat eveneens zichzelf 'waar' kan maken maar dan op een apocalyptische manier) is omdat je het niet volledig doet (ik denk bv. dat een belangrijke motivator bij jou het intellectuele plezier is waarin je graag anderen laat delen, zoals op dit forum etc.).
Politieke correctheid is overigens gewoon agressie vanuit de pose van het slachtofferschap, een karikatuur van medemenselijkheid als excuus voor verwijten en het aanpassen van normen aan de individuele willekeur en/of zwakte.