Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
DAT lijkt mij nochtans vrij voor de hand liggend dat er daar een bende baardapen de show van de eeuw hebben neergezet met breekmesjes... Gewoon geniaal, moet je toegeven. |
Het is inderdaad ongelooflijk wat men de mensen kan wijsmaken. Het doet haast denken aan moderne kunst, waarbij je ook zogezegd een 'onwetende' bent als je het evidente ontkent: namelijk dat het zever is.
Citaat:
Het grote probleem met samenzweringstheorieen is dat ze geen speltheoretische situaties begrijpen, en dat ze denken dat iets dat doelgericht lijkt te gebeuren, ook "gepland" is door "een al dan niet geheime machtige groep". Terwijl dingen die gepland lijken te gebeuren, heel vaak spel-theoretische toestanden zijn, die voortkomen uit de individuele beslissingen van individuele spelers, en die een globaal resultaat geven die helemaal niet overeenkomt met wat de individuele spelers wensen.
Schoolvoorbeeld: prisoners' dilemma. De uiteindelijke toestand is absoluut NIET wat elk van de spelers wilde bekomen, maar is wel het Nash evenwicht van het spel.
Biologische evolutie is daar een ander voorbeeld van: de schijnbare doelgerichtheid van de opbouw van levende wezens heeft de conspiratie theorie naar voren gebracht van een goddelijke schepping.
Er zijn enorm veel dynamische systemen die naar een doel lijken te streven dat geen enkele van de deelnemers lijkt te wensen. Men gaat dan aannemen dat "iemand" dat "gepland" heeft. Dat is niet waar.
|
Ja, dat doet zich zeker voor, maar niettemin spelen geheime consensusvorming en samenzweringen ook een (onderschatte) rol.
Een andere mogelijkheid is dat een centrale mythe op diverse terreinen 'vanzelf' analoge resultaten verwekt. Het soort zever aan universiteiten, de ondergang van het onderwijs, de sacralisatie van de 'gay pride' en nu de trans-mode, de speculatieve economie, moderne kunst etc. zijn dingen die aan de basis verwant zijn (uitholling van structuur en de sociale plicht om wanen als 'echt' te beschouwen omdat anderen iets 'ervaren', 'verlangen', 'menen' etc.). Zodra er een bepaalde 'mindset' is, past elke schakel zich daaraan aan. Het democratisme is de mindset van de immanentie: iedereen wil in zijn gevoel of aanvoelen 'erkend' worden. Maar tegelijk raakt zo iedereen verdwaasd, stort elke betekenisvolle eenheid van de cultuur in en wordt geleidelijk plaatsgemaakt voor handige manipulatoren en de 'immanente' verzuchtingen van dictators.