Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten
"De heiligverklaring is een vervolg op de zaligverklaring. Een van de vereisten is wel dat er na de zaligverklaring nog tenminste één wonder is gebeurd op voorspraak van de zalige. De heiligverklaring is de benaming voor de inschrijving van een heilige in de canon van de heiligen."
|
Juist. En daarna mag men de nieuwe heilige aanroepen voor hulp en als voorspraak. Een merkwaardig fenomeen is dan nog de voorkeur voor een 'naamheilige'. Op altaarstukken is dat verbeeld met een knielende donor en een welwillende naamheilige aan de voeten van de Heilige Maagd met een naakt kind. (kinderoffer / koningskind / de koning geeft zijn leven voor zijn volk - The Golden Bough: Study in Magic and Religion, James George Frazer) (De H. Maagd is heilig door haar verdienste c.q. gehoorzaamheid (voorbeeldfunctie). Ze verklaarde zich bereid om te ondergaan wat de engel haar vertelde).
Een nog gekkere vorm is de afbeelding van een heilige die een andere heilige aanroept zoals St Franciscus en Johannes de Doper (of St Geronimo) voorheen op het doksaal van de Santa Croce in Florence; toegeschreven aan o.a. Domenico Veneziano.
