Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Het is wel het gevolg van het cordon. Hierdoor wordt de visvijver om coalities te maken kleiner, en moeten meer en meer tegengestelde opinies tot een onmogelijk compromis komen.
Zonder cordon zou het simpeler zijn: men gebruikt het VB als pasmunt partij (zoals men dat al met groen gedaan heeft). Hierdoor gaat (net zoals met N-VA) de hooggespannen verwachting van de VB kiezer dat het nu eens gaat veranderen, zie, zwaar teleurgesteld worden, want het gaat niet veranderen. En het VB maakt, net als N-VA, zijn terugtocht mee, bevuild door machtsdeelname. Dat is min of meer overal waar men principe partijen die jaren stonden te brullen dat het politiek anders moest, zich lieten bevlekken aan de corruptie van de machtsdeelname. De N-VA heeft dat ook meegemaakt.
Maar met het cordon wordt het VB beschermd van de eigen cupiditeit van zijn politici, en kan het een principe partij blijven die kan blijven brullen dat het politiek anders moet. En ja, de burger ziet ook wel dat politici knoeiers zijn, wat dus meer en meer het gelijk geeft aan wat het VB beweert. Zonder de demonstratie dat ze bij het VB even grote knoeiers zijn eens ze postjes krijgen, blijft dat verhaal het geloofwaardigste van gans het politieke spectrum natuurlijk.
|
Dat is een knappe analyse. Om er aan toe te voegen, na het politiek proces waar de VZW's van het Vlaams Blok veroordeeld werden won het Vlaams Belang de verkiezingen met hun beste resultaat ooit. Ze verzuimden het om tegen dit proces in beroep te gaan bij het mensenrechtenhof. Hiermee en door hun aanhoudende negatieve houding wentelde partij en hun koptstukken zich veel te gemakkelijk in het cordon sanitaire. Ze gaven geen enkele ernstige wens te kennen om ooit in coalitie met andere partijen te gaan. Hierdoor zijn ze door de kiezer afgestraft in de verkiezingen die volgende op 2004. Het Vlaams Belang heeft zéér moeizaam geloofwaardigheid kunnen opbouwen dat ze effectief er alles voor over hebben om een machtspartij te zijn. Wat in Ninove gebeurt is, een lokaal Vlaams Belang dat verzaakt aan de partij om toch maar aan de macht te raken is fenomenaal. Ook in Antwerpen verklaarde Filip De Winter reeds in 2012 dat als zijn persoon het probleem is hij gerust een stap opzij wou zetten als het Vlaams Belang mee in coalitie kon. Hij had de geloofwaardigheid van zijn oprechtheid niet mee.
Een goede zet zou zijn als het Vlaams Belang zijn naam opnieuw veranderd naar Vlaams Blok. Ze hebben dan persoonlijke aansprakelijkheid te vrezen en dat maakt hen populair. In elk normaal land belanden politici wel eens door een politiek proces in de gevangenis, kijk naar Spanje en Catalonië. In ons land schijten de kopstukken van het Vlaams B. in hun broek als ze niet gedekt zijn door rechtspersoonlijkheid.