Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door alice
Ik denk dat u ergens misschien iets niet begrepen heeft, wanneer vrouwen achteraan moeten zitten op de bus, mogen zij niet kiezen hoor. Het is zitten in het gedeelte waar vrouwen moeten zitten en nergens anders.
Doe je dit niet dan mogen mannen je zien als loslopend wild wat er om vraagt. Tenminste, zo motiveerden moslims destijds dit voorstel, vrouwen beschermen tegenover mannen die hen lastig vielen.
|
Ik denk dat u mij niet begrepen heeft.
Bij het probleem van de bus heeft men de volgende situaties:
1) De vrouw moet achteraan in de bus gaan zitten:
In deze situatie wordt de keuzevrijheid van de vrouw ontnomen. De eis van de man om te bepalen waar de vrouw mag zitten wordt ingewilligd.
2) De vrouw mag vrij kiezen waar ze gaat zitten:
In deze situatie wordt de keuzevrijheid van de vrouw niet ontnomen. De eis van de man om te bepalen waar de vrouw mag zitten wordt niet ingewilligd.
De keuzevrijheid van de vrouw veroorzaakt geen schade bij de man (alleszins geen schade die groter is dan de schade die bij haar wordt veroorzaakt wanneer men haar de keuzevrijheid ontneemt). In zo'n situatie is het logisch dat men ieder voor zichzelf laat kiezen.
De vrouw mag dus kiezen waar ze gaat zitten. De man kan zich daarbij neerleggen of beslissen een ander vervoersmiddel te gebruiken.
Bij abortus ontstaat er - in de visie van Jan -
wél een enorm grote schade door de keuze van de vrouw. De keuze van de vrouw betekent namelijk de beëindiging van een (volwaardig en juridisch beschermwaardig) leven.
Keuzevrijheid wordt op tal van manieren beperkt. Vaak is de logica van de beperking dat men wil vermijden dat men door het uitoefenen van de eigen keuzevrijheid andere mensen gaat schaden (zie mijn voorbeeld van met een machinegeweer in het rond schieten op een markt).
Hét grote verschil tussen Jan en u is dat Jan al vanaf de bevruchting spreekt van een volwaardig, juridisch beschermwaardig leven. De keuzevrijheid van de vrouw is daarbij ondergeschikt aan het leven van de vrucht.
U daarentegen vindt een vrucht van enkele weken oud nog geen volwaardig, juridisch beschermwaardig leven. Om die reden is het mogelijk dat de keuzevrijheid van de vrouw kan primeren op dat van de vrucht.
Het grote probleem is volgens mij dus niet dat één van jullie beiden de "afweging" niet maakt. Het probleem is dat er bij jullie niet hetzelfde voorwerp in de schalen ligt.
Bij Jan ligt er aan de ene kant van de weegschaal de keuzevrijheid van de vrouw en aan de andere kant een volwaardig mensenleven. De keuzevrijheid mag dan niet tot gevolg hebben dat iemand wordt gedood.
Bij u ligt er aan de ene kant van de weegschaal de keuzevrijheid van de vrouw en aan de andere kant een vrucht in een vroege fase van de ontwikkeling, die nog niet dezelfde wettelijke bescherming geniet als dat van een oudere foetus.
Citaat:
|
Abortus, er is helemaal geen sprake van zwakte hoor.
|
U interpreteert "zwakte" niet op de manier die ik bedoelde, vrees ik.
Met "zwakte" bedoel ik een aspect van de abortuswetgeving dat makkelijk is aan te vallen door tegenstanders ervan.
Een dergelijke zwakte is de termijn. In tegenstelling tot de twee duidelijke fases van bevruchting en geboorte, is elke termijn die men daartussen kiest helaas een beetje arbitrair.
Waarom pas bescherming vanaf 12 weken en niet vanaf 9 weken, 18 weken of 24 weken?
Dat is de zwakte die in de abortuswetgeving schuilt, het feit dat men een redelijk willekeurig moment moet prikken waarop men zegt: Vanaf nu gaat het leven van de vrucht vóór op de keuzevrijheid van de vrouw.
Bij een foetus van 11 weken vindt men - onder de huidige wetgeving - dat de keuzevrijheid van de vrouw primeert. Bij een foetus van 14 weken vindt men - onder de huidige wetgeving - dat het leven van de foetus primeert.
Wanneer men een verklaring wil geven waarom een foetus van 11 weken ondergeschikt is aan de keuzevrijheid van de vrouw en een foetus van 14 weken niet, gaat men merken dat dit enorm moeilijk is.
Dat bedoel ik met de zwakte in de abortuswetgeving.