[alice]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

Ik denk dat u mij niet begrepen heeft.

Bij het probleem van de bus heeft men de volgende situaties:

1) De vrouw moet achteraan in de bus gaan zitten:
In deze situatie wordt de keuzevrijheid van de vrouw ontnomen. De eis van de man om te bepalen waar de vrouw mag zitten wordt ingewilligd.

2) De vrouw mag vrij kiezen waar ze gaat zitten:
In deze situatie wordt de keuzevrijheid van de vrouw niet ontnomen. De eis van de man om te bepalen waar de vrouw mag zitten wordt niet ingewilligd.


De keuzevrijheid van de vrouw veroorzaakt geen schade bij de man (alleszins geen schade die groter is dan de schade die bij haar wordt veroorzaakt wanneer men haar de keuzevrijheid ontneemt). In zo'n situatie is het logisch dat men ieder voor zichzelf laat kiezen.

De vrouw mag dus kiezen waar ze gaat zitten. De man kan zich daarbij neerleggen of beslissen een ander vervoersmiddel te gebruiken.


Bij abortus ontstaat er - in de visie van Jan - wél een enorm grote schade door de keuze van de vrouw. De keuze van de vrouw betekent namelijk de beëindiging van een (volwaardig en juridisch beschermwaardig) leven.


Keuzevrijheid wordt op tal van manieren beperkt. Vaak is de logica van de beperking dat men wil vermijden dat men door het uitoefenen van de eigen keuzevrijheid andere mensen gaat schaden (zie mijn voorbeeld van met een machinegeweer in het rond schieten op een markt).

Hét grote verschil tussen Jan en u is dat Jan al vanaf de bevruchting spreekt van een volwaardig, juridisch beschermwaardig leven. De keuzevrijheid van de vrouw is daarbij ondergeschikt aan het leven van de vrucht.

U daarentegen vindt een vrucht van enkele weken oud nog geen volwaardig, juridisch beschermwaardig leven. Om die reden is het mogelijk dat de keuzevrijheid van de vrouw kan primeren op dat van de vrucht.

Het grote probleem is volgens mij dus niet dat één van jullie beiden de "afweging" niet maakt. Het probleem is dat er bij jullie niet hetzelfde voorwerp in de schalen ligt.

Bij Jan ligt er aan de ene kant van de weegschaal de keuzevrijheid van de vrouw en aan de andere kant een volwaardig mensenleven. De keuzevrijheid mag dan niet tot gevolg hebben dat iemand wordt gedood.

Bij u ligt er aan de ene kant van de weegschaal de keuzevrijheid van de vrouw en aan de andere kant een vrucht in een vroege fase van de ontwikkeling, die nog niet dezelfde wettelijke bescherming geniet als dat van een oudere foetus.






U interpreteert "zwakte" niet op de manier die ik bedoelde, vrees ik.

Met "zwakte" bedoel ik een aspect van de abortuswetgeving dat makkelijk is aan te vallen door tegenstanders ervan.

Een dergelijke zwakte is de termijn. In tegenstelling tot de twee duidelijke fases van bevruchting en geboorte, is elke termijn die men daartussen kiest helaas een beetje arbitrair.

Waarom pas bescherming vanaf 12 weken en niet vanaf 9 weken, 18 weken of 24 weken?


Dat is de zwakte die in de abortuswetgeving schuilt, het feit dat men een redelijk willekeurig moment moet prikken waarop men zegt: Vanaf nu gaat het leven van de vrucht vóór op de keuzevrijheid van de vrouw.

Bij een foetus van 11 weken vindt men - onder de huidige wetgeving - dat de keuzevrijheid van de vrouw primeert. Bij een foetus van 14 weken vindt men - onder de huidige wetgeving - dat het leven van de foetus primeert.

Wanneer men een verklaring wil geven waarom een foetus van 11 weken ondergeschikt is aan de keuzevrijheid van de vrouw en een foetus van 14 weken niet, gaat men merken dat dit enorm moeilijk is.

Dat bedoel ik met de zwakte in de abortuswetgeving.

Bedankt voor uw toelichting , ik begrijp wat u wilt zeggen.
Maar ik ben het er niet mee eens.
Wat uw voorbeeld van de bus betreft, gelovige moslims die dit voorstel deden om vrouwen enkel achterin een bus te laten, delen uw opvattingen over schade niet.
Voor hen zorgen vrouwen voor chaos, zina, wat schadelijk is omdat vrouwen mannen afleiden, in bekoring brengen en aanzetten tot zonde.
Daarom moeten vrouwen zich bedekken en liefst afzonderen, en wanneer ze dit niet doen, dragen zij de verantwoordelijkheid voor mannelijk gedrag.
Ze zorgt dus voor schade, ook omdat ze de eer van familie bezoedelt door " onzedig gedrag".
Vrouwen die vrij kiezen waar ze op de bus zitten is dus volgens deze moslims schadelijk, vanuit hun religieuze overtuiging.

Net zoals Jan doet zetten deze gelovigen dus hun religieuze identiteit voorop, voor het burger zijn, met de verwachting dat de samenleving dit ook doet.
Nu zet de samenleving de mens centraal. Wanneer het van Jan zou afhangen en subgroepen moslims, wordt dit God die centraal staat.
Wat als gemeenschappelijke factor hen bindt is dat gegeven, maar voor vrouwen betekent dit dat zelfbeschikkingsrecht zoals dit nu bestaat, verdwijnt.
Daar kan ik geen " hallelujah" bij roepen, nu het gaat om gedachtengoed van subgroepen , ook onder moslims en al zeker bij christenen.

IK zie ook geen zwakte bij de abortuswetgeving, omdat er verschillende interpretaties bestaan over termijnen waarin het toegelaten is. Het is allerzins gebaseerd op redelijkheid, om vrouwen voldoende bedenktijd te geven.

Ik zie eerder zwakte in de verplichting bij ongewenste zwangerschap om moeder te worden.
Een kind wat ontdekt dat moeder afstand deed, kan daar ook psychische schade door oplopen en maar al te vaak gaan ze op zoek naar wie die vrouw dan was.
Bovendien wil niet iedere vrouw dit, toch een kind krijgen om af te staan, want dan ben je toch moeder, maar wel die niet voor het kind kan of wil zorgen.
Dat is nu juist waar dat zelfbeschikkingsrecht over gaat, wil je wel of niet moeder worden?
Indien niet is een legale abortus verreweg de meest menselijke oplossing, ook al krijg je niet onbeperkt de mogelijkheid om die keuze te maken.
Vrouwen zijn burgers en hun belang mag dus centraal staan en monotheïstische religies zijn bedacht door mannen. De mens schiep God en niet omgekeerd.