Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Percalion
De filosofie achter de staatsschuld is in feite, dat je dus in economische crisis geld leent, een gigantisch multiplicatoreffect in gang zet waardoor je economie weer groeit, en dat je dan met de hogere belastingopbrengsten (door economische groei) die schuld terugbetaalt. Daar knelt het schoentje.
|
Gezinnen kunnen hun budget uitgeven of sparen. Bedrijven kunnen produceren of investeren. De theorie is dat het spaarbedrag van de gezinnen via de banken de investeringen van de bedrijven voorziet. Als de bedrijfsinvesteringen op hun gat zitten dan kan je als overheid zelf de investeringen doen door in plaats van de bedrijven zelf dat geld te lenen. Zoals je zelf al aan gaf is deze theorie nog wel iets anders dan de praktijk. Politici vergeten gewoonweg hun schuld terug af te bouwen (tot het bijna te laat is) en nemen liever populaire cadeaumaatregelen. Kwestie van het kiesvee aan hun te binden. Daarbij putten bedrijven winst uit hun investeringen (of zouden dat toch moeten). De winst van de overheid gaat echter rechtstreeks naar de bevolking. Immers veel van die investeringen dienen tot nut van de bevolking en is bijvoorbeeld niet het bouwen van nieuwe gebouwen die ze eerst kunnen verhuren en achteraf verkopen. Met andere woorden de "investeringen" van de overheid is eigenlijk consumptie. U leent dus voor een TV dewelke verslijt en waardeloos wordt en niet voor een huis dewelke je kan ten gelde maken door huur of verkoop. Omdat die praktijk zo fel verschilt van de theorie ben ik enorm voorstander om een keurslijf voor politici op poten te zetten. Een maximum aan belastingen (hebben we niet allemaal een maximum aan ons budget?) en geen schulden maken.
Citaat:
|
Een flat-tax met belastingvrije voet is inderdaad een progressief systeem dat zeer eenvoudig en efficiënt is. Vivant stelt voor dat de inkomstenbelasting in die zin hervormd wordt (vrijstelling tot 1350 euro; alles daarboven aan 50%)
|
Ik dacht eerder aan een vlaktaks van 20% en een vrijstelling van 12.500 euro per persoon. Een gezin met twee kinderen betaalt dus pas belastingen vanaf 50.000 euro. Al de regeltjes dat zoonlief zijn vakantiejob maar zoveel mag zijn en dergelijk vervalt allemaal. Je telt alles samen per gezin.