Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door rik47
Gedragingen kunnen wel een uitvloeisel zijn van praten, dus interactie door gedragsbeïnvloeding, en dat mag door de overheid als dusdanig gereguleerd worden.
|
Als je dit meent, dan is je mensbeeld van superlaag allooi.
Jij degradeert je medemens losweg tot een willoos, manipuleerbaar, onverantwoordelijk, redeloos, onoordeelkundig wezen dat niet in staat is uit vrije wil te beslissen en in te staan voor zijn daden.
Gelukkig is de realiteit anders.
Tussen het praten en andermans gedragingen staat steeds de vrije wil en het oordeelsvermogen van de ontvanger der boodschap.
Ik geef even een voorbeeldje:
Ik haat poedels, inzonderheid Pekkie, bomma's poedel, vooral in combinatie met haar fraaie hoogpollige tapijt.
Ik mag op haar inpraten als Brugman om de rothond naar de eeuwige jachtvelden te spuiten, de mooiste argumenten uit debovenste schuif op haar loslaten: er helpt geen lievemoederen aan. Pekkies levensduur blijft omgekeerd evenredig hoog met die van de tapijt.
Tussen mijn praten en oma's (niet-)ageren staat haar vrije wil, haar vrije keuze, haar bekwaamheid tot oordelen haar liefde voor het krullenmormel.
Dit wil niet zeggen dat 'praten' geen noodzakelijke voorwaarde kan zijn om anderen tot daden aan te sporen doch hetzelfde kan van lucht gezegd worden. Hoe gaan we het inademen ervan van overheidswege verbieden?
Ook kan een zwakzinnige door praten bewogen worden tot wandaden, doch dan dient de ware oorzaak niet gezocht te worden in het praten, doch in de gestoordheid van de actor.
Hierboven schetste ik ook reeds waarom moraliteit en ethiek geen van staatswege opgelegde gedraging mag zijn. Om waarlijk moreel te handelen, dienen we de keuzevrijheid te hebben om te kiezen welke weg we bewandelen. Van overheidswege opgelegde keuzes, dwingen ons in een ongelijkwaardig maatschappijpatroon van heersers en onderdanen. En wie gaat voor de toevallige heersers de morele keuzen maken? Of verwerven ze die capaciteit als bij toverslag daags na hun eventuele verkiezing?
De vrijheid van mening dient daarom absoluut te zijn, en al zeker niet beperkt betutteld en ingekapseld door de bevoogdende kaste.
Om het met een vrij toepasselijke Aalsterse zegswijze te schilderen:
Verwijten kan niet bijten, maar
slaan is rap gedaan.