Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Nee, dat was de overgang van vrijheid van godsdienst naar theocratie. De Grieken en Romeinen waren, als polytheisten, totaal openstaand voor andere godsdiensten, ze hebben daar nooit een dwang van gemaakt. Polytheisme laat godsdienstvrijheid toe.
|
Dat is naïef en alweer ahistorisch, het grote probleem van bèta's maar ook van steeds meer alfa's. Het veelgodendom 'accepteert' geen andere godsdiensten maar wéét niet anders dan dat er overal goden zijn. Weliswaar kan het andere goden (die van andere groepen nl.) trachten te onderwerpen of toe te eigenen. Met 'godsdienstvrijheid' of 'tolerantie' heeft dat niets te maken. Het monotheïsme is een zich afwenden van het soort religie dat voordien overal bestaan heeft omdat men afstand wil nemen van de bloederigheid van de oude religie (let wel: dat is een vrij late evolutie en aanvankelijk is bv. Jahweh een primitieve godheid onder andere; het vroegst zien we die evolutie bij de Perzen met Ahura Mazda). Tegenover het geëvolueerde jodendom hebben de Romeinen steeds sceptisch gestaan: ze zagen het als een vorm van 'atheïsme' want de God was onzichtbaar, de joden accepteerden niet de gebruikelijke rituelen (en de Romeinen waren wel degelijk ook deels theocratisch, denk aan de rol van voortekenen etc.) en waren in hun moraal en ritualiteit zeer afwijkend (bv. de shabbat). Het christendom gaat nog verder: 'Christus' valt zelfs het joodse establishment zelf aan, vandaar dat de joodse én de Romeinse meelopers plots vriendjes worden bij zijn uitschakeling.
PS: Mutatis mutandis uiteraard (in een geheel andere historische context) is het ook een vergissing dat het postmoderne relativisme per se 'tolerant' is: het wéét gewoon niet beter dan dat er geen waarheid zou bestaan, omdat het die zelf niet kent of kan bevroeden. Dat 'tolerantie' noemen is gewoon het opsmukken van de eigen gebrekkigheid en bovendien is men vaak erg intolerant tegenover elke claim op waarheid (want de 'tolerantie' dient in het postmodernisme de sociale schijnvrede, terwijl de vrede bij de Romeinen wel degelijk nog verankerd was in de religie en het geloof in de lotsbestemming van Roma aeterna).