uit
http://www.storme.be/geworteld.html:
Het menselijke is juist niet te vinden in de lege en verschraalde abstracte idee van de mens, maar in de concrete mens met zijn collectieve gebruiken, feesten, woorden, verhalen, en dergelijke meer. Michael Walzer zegt het zeer uitgesproken: overal ter wereld zijn er optochten, historische of herhaalde, die een rol spelen voor de mensen. Hij geeft als voorbeelden de uittocht uit Egypte, de Grote Trek van de Boeren, de lange mars van de Chinese communisten (voeg er de maandagoptochten in de DDR en – waarom niet – de Witte Mars bij ons aan toe). Walzer vervolgt dat er niets te winnen is bij een samensmelten van al die particuliere optochten, want de grootste waarde van elk van die optochten ligt juist in de particuliere ervaring die tot elk van hen heeft geleid. Er is geen enkele reden, zegt hij, om te denken dat al die mensen uiteindelijk hetzelfde doel hebben en in dezelfde richting marcheren. De gedachte dat er maar één richting is waarin de goede, correcte mensen kunnen marcheren noemt Walzer met een citaat uit Kundera’s Ondraaglijke lichtheid van het bestaan: “linkse kitsch.”