Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door discuz
Relax, wat jij als individu doet maakt helemaal niks uit voor de evolutie, die tijdsschaal is veel en veel groter.
|
Uiteraard. Je moet een onderscheid maken tussen "waar wij voor geprogrammeerd zijn", en "wat wij bewust willen doen", maar die twee zouden normaal gezien een verband moeten hebben. Wat je als individu moet doen, is uiteraard ingegeven door "wat wij bewust willen doen", ttz, fun hebben. Plezierige toestanden opzoeken.
Waarom vinden wij sommige toestanden plezierig ? Wel, waarschijnlijk OMDAT dat toestanden zijn die ons evolutionair voordeel geven, maar misschien ook niet: in dat laatste geval zal "fun hebben" ons naar onze evolutionaire ondergang brengen: dat is dan precies de "berekening" waar wij aan bezig zijn: nagaan of onze manier van gedragen "evolutionair zinvol" is of niet.
GANS de evolutie is niks anders dan het uitproberen van verschillende overlevingsstrategieen: het zijn "berekeningen" die willen nagaan of die strategie nu anderen overwoekert of niet. Lukt dat, dan blijft die strategie behouden "voor de volgende ronde berekeningen", lukt dat niet, dan wordt die strategie "gewist" (sterft uit), wat het resultaat is van die berekening. Maar zelfs "gewist worden" is een bijdrage, want ondertussen hebben we toch misschien ook anderen helpen "wissen", voor zelf gewist te zijn.
Maw, elke soort die uitsterft, maar ook elke lijn binnen een soort die uitsterft, is weer een nuttig resultaat geweest. Alles wat dood gaat, alles wat verdwijnt, is een bijdrage aan het bouwwerk van die Grote Berekening die er naar streeft om de beste overlevings- en overwoekeringsstrategieen te vinden tussen heel veel probeersels. Het lijkt logisch dat dat convergeert naar de Grote Overwoekeraar, maar het kan ook op een sisser aflopen, of blijven in rondjes draaien.
Maar als individu moet je daar niet mee bezig zijn natuurlijk. Als individu heb je je "programma" meegekregen dat dient uitgeprobeerd om juist te zien of dat leidt tot "beter anderen overwoekeren of niet", en individueel is dat dus "zoveel mogelijk fun hebben". Fun is wat in ons geprogrammeerd is, het is de manier om ons een zeker overwoekeringsgedrag laten te hebben, maar daar moeten we niet over nadenken, gewoon fun willen hebben.
Maar uiteraard kan je erop aan dat als het een beetje deftig ineen zit (ttz, als we niet gewoon directe losers zijn die er onmiddellijk aan zullen gaan), dat "fun hebben" WEL DEGELIJK zal leiden tot anderen willen overwoekeren.
En we merken dat toch. We willen toch steeds meer, we zijn jaloers, we willen anderen onderdrukken in ons streven naar fun. Dus merken we dat die fun "goed geprogrammeerd" is, en inderdaad indirect wel degelijk tot overwoekeren en tot afmaken van anderen en andere soorten leidt. Alles loopt dus toch op wieltjes.