Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Dat is enkel maar een "verbetering" in uw circulaire definitie van wat beter is. Ik zie niet in waarom de mensheid zich zou moeten verbeteren, als ze het "ei" kan zijn van een gigantische evolutionaire stap voorwaarts.
Wij hebben alletwee gewoon onze dada van wat we "zouden willen" en projecteren onze fantasmen daarop, maar de dynamiek van de evolutie hoeft daar geen rekening mee te houden he: overleeft wat beter slaagt in overleven dan andere dinges. Die keiharde logica is quasi-tautologisch, en daar zal niks tegen te doen zijn he. The winner takes all. Meer is er niet aan. En de definitie van "winner" is: die die alles pakt.
|
Niet circulair want het is gebaseerd op een onderscheid met het conflict waarvan ik de logica doorzie, de vernietigende impact en hoe zelfs het winnen (laat staan het verliezen) niet tot bevrediging kan leiden (hoogstens een soort manische opstoot) en daarnaast hogere doelen uitsluit. Het goede heeft van daaruit ook waarde in zichzelf, ook al zou het extern niet 'zegevieren' (dat kan soms gebeuren; we weten niet precies hoe dat bij de Katharen zat, maar die waren wellicht van een hoger niveau dan hun vervolgers).
Ik wil er nog even aan toevoegen dat je gelijk had dat vroeger het vertrouwen tegenover de 'buitenwereld' natuurlijk lager lag (het evangelie probeert o.a. ook dat te overwinnen), maar eerst moet je je eigen huis op orde hebben. En dat hebben we ondertussen niet meer. Kijk al naar het verval in het onderwijs. Vroeger was de leraar kundig en had gezag. Nu raakt iedereen mimetisch betrokken: de leerling (die 'inspraak' moet hebben), de ouders (die desnoods beslissingen betwisten), de inspectie (die egalitaire 'doelstellingen' nastreeft terwijl het onderwijs nooit meer 'gelijke kansen' geboden heeft dan enkele decennia geleden, toen het nog écht mensen kon optillen), belangengroepen (die druk zetten op wat als inhoud geboden kan worden), pedagogen (die hun eigen 'relevantie' moeten zien 'aan te tonen'), psychologen (die problemen in het gedrag ten gevolge van de anomie moeten 'remediëren') etc. Daarnaast erodeert het abstractere denken want dat is minder 'fun' zolang je er nog niet thuis in bent (maar de beeldcultuur spreekt veel directer aan).