Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door vanderzapig
Patrick wat is eigenlijk je mening over de fameuze "scheurtjes" in de reactorvaten van Doel 3 & Tihange 2?
|
Dat zijn voor zover ik begrepen heb, constructiefouten. Ttz die zitten daar blijkbaar in van in 't begin. Verbeter mij als je er iets meer over hebt. Men dient vast te stellen dat dat uiteraard niet goed is, maar blijkbaar zijn de marges in ontwerp meer dan genoeg om dat te compenseren.
Het is trouwens de illusie dat materialen die men maakt perfect kunnen zijn, die maakt dat moderne centrales zoals de EPR niet meer gebouwd geraken: men heeft nu zodanig goeie niet-destructieve analyse technieken dat men al die fouten ziet, terwijl dat vroeger het geval niet was. Had men die analyse technieken in de jaren 70 gehad, dan zouden die centrales ook afgekeurd geweest zijn waarschijnlijk en waren de kosten ook hoog opgelopen.
Ja, dat is waar. Het grappige is dat de levensduur van het reactor vat beperkt zou zijn door het aantal PROEFSTAAFJES dat men heeft om dat na te gaan, van het originele materiaal. De verbrozing van staal verloopt eigenlijk minder snel dan men maximaal had geschat, maar het effect bestaat. Niettemin zijn er ondertussen technieken ontwikkeld - had ik gelezen - die door een in situ thermische behandeling het materiaal kunnen "resetten".
http://publications.jrc.ec.europa.eu...nneal-2008.pdf