[Knuppel]

Een simulatie van de verdeling van de bevoegdheden en de portefeuilles leert dat de vier Vlaamse partijen straks onherroepelijk in de schaduw dreigen te staan van hun drie Franstalige coalitiepartners. Het premierschap, als dat aan Vlaamse kant zou vallen, zal dan erg duur betaald worden. Dit weekend zou die knoop worden doorgehakt. Een onverkwikkende ruzie in de Kamer, waarbij N-VA lijnrecht tegenover Kamervoorzitter Patrick Dewael (Open Vld) kwam te staan, maakt ondertussen wel duidelijk dat het voor Vivaldi nu echt wel menens is: "Wij moeten lukken", zo is te horen. Binnen de deadline van 1 oktober is dat.

In het nieuws: In de Kamer kreeg premier Sophie Wilmès (MR) haar twee weken verlenging.

De details: Het werd een theaterstuk dat vooral slechte reclame was voor het politieke bedrijf.
•Het was Raoul Hedebouw (PVDA), die het op de meest directe en duidelijke manier kwam zeggen, op het spreekgestoelte. "Hier wordt gelogen. En de mensen zijn het kotsbeu. Men roept maar 'oh de populisten, oh de populisten', maar wie liegt de bevolking hier nu voor? U beloofde op te stappen en u blijft gewoon zitten", zo haalde hij flink uit naar premier Sophie Wilmès.
•De communist raakte zo de toekomstige Vivaldi-coalitie waar het pijn deed: de geloofwaardigheid van heel de operatie gisteren, in de Kamer, was niet groot. En dat voor een regeringsproject, die regering Wilmès II, waar eigenlijk zeker de socialisten niet veel meer mee te maken wilden hebben.
•Het hele gedoe in de Kamer had makkelijk vermeden kunnen worden: ?Ofwel had men gewoon het vertrouwen voor korte duur kunnen verlengen. Maar de socialisten waren daarover onverbiddelijk: onder geen beding wilden ze dergelijk scenario.
?Maar de eerste minister zelf hield de afgelopen dagen bijzonder koppig vast aan het idee dat ze in volle bevoegdheid wilde blijven, en niet, wat ze simpelweg had kunnen doen, gewoon weer in lopende zaken gaan.
?Naar verluidt wil de premier koste wat kost de komende Veiligheidsraad in goede banen leiden, in volle bevoegdheid.

•Uiteindelijk eindigde het op één grote sisser, en vooral een inspiratieloos en saai rondje van Vivaldi-fractieleiders die gezamenlijk bewezen in de Kamer dat de nieuwe regeringsploeg elk deftig gemeenschappelijk en krachtig narratief mist op dit moment. Er is dus nog werk op de plank, als de toekomstige ploeg ook een coherent verhaal wil gaan vertellen aan de burger.
•De felste was nog Vincent Van Quickenborne (Open Vld), die plots hevig predikte voor de "coalitie van de vooruitgang", versus de "oppositie van de stilstand", en daarbij het paars-groene project heftig omarmde. Sta ons toe te stellen dat de Open Vld-fractieleider, gezien z'n parcours en uitspraken in de regeringsvorming de laatste maanden, toch niet de meest geloofwaardige heraut van Vivaldi is dan. Al is niemand in de politiek ooit doodgedaan van wat bochtenwerk natuurlijk.

Van Quickenborne, geboren politieke tafelspringer, populist, en de zoveelste blauwe jassendraaier, draagt zijn rotsblok bij aan de Vlaamse onbetrouwbaarheid en francofone voorkeur van de blauwe bende.