[De schoofzak]

Compromis tussen Vivaldi-partijen bevat al kiem van volgend conflict

https://www.standaard.be/cnt/dmf20200923_95906215

Op de valreep kwam er alsnog een compromis tussen de Vivaldi-partijen uit de bus. Zoals dat gaat met compromissen heeft elke partij achteraf zijn eigen lezing van wat er overeengekomen is, waarbij vooral wat haar goed uitkomt sterk in de verf wordt gezet.

Wat houdt het compromis in? De liberalen wijzen erop dat er van een meerwaardebelasting of een nieuwe effectentaks geen sprake meer is. De begroting mag niet helemaal ontsporen: er zou nog zo’n 4 miljard ruimte voor nieuw beleid overblijven, terwijl er in liberale nachtmerries al sprake was van 12 miljard. De investeringen in 2021 en 2022 om de economie over de coronaklap heen te helpen, zouden daar wel niet in inbegrepen zijn.

Daarnaast worden er plannen voor een herziening van de arbeidsmarkt, met mogelijkheden tot flexibelere werktijden en de activering van langdurig zieken uitgewerkt.

De socialisten kunnen daar tegenover zetten dat het voornemen om de minimumpensioenen op te trekken naar 1.500 euro hersteld is. Er komt een digitaks voor internetgiganten, een eind aan de fiscale regularisatie in 2023 en de parketten moeten de strijd tegen zwart geld opvoeren. De groeinorm in de gezondheidszorg komt op 2,5 procent.

Een meerwaardebelasting of effectentaks komt er niet, maar in de tekst staat nog altijd dat er een bijdrage wordt gevraagd aan de allersterkste schouders, en er een fiscale hervorming wordt voorbereid tegen 2024.

Voor de christendemocraten staat de voorbereiding van een nieuwe institutionele ronde, waarbij de gezondheidszorg in de richting van de regio’s zou gaan, opnieuw in de teksten, plus de garantie dat alle regeringspartijen het eens moeten zijn over ethische kwesties zoals abortus. CD&V claimt ook de sociale verworvenheden.

De groenen behouden de kernuitstap, zoals in de wet, als de bevoorradingszekerheid niet in het gedrang komt. De kosten voor bedrijven en burgers worden bovendien berekend en gecompenseerd. Tegen 2024 komt er ook een fiscale hervorming. Het beleid rond bedrijfswagen wordt herbekeken. De uitstoot van CO2 moet tegen 2030 met 55 procent naar beneden.

De Vivaldi-onderhandelaars bevestigen daarmee grotendeels de uitgangspunten waarmee ze enkele weken geleden waren gestart. Alleen staan nu een aantal punten niet langer tussen haakjes omdat er nog geen consensus over bestond.

Kiem van conflict

Maar daarmee is het conflict nog niet uit de wereld. Een vaag zinnetje als ‘een bijdrage van de allersterkste schouders’, kan al snel leiden tot een nieuw voorstel om een of andere vorm van vermogensbelasting in te voeren.

De beleidsruimte in de begroting wordt beperkt tot 3 ?* 4 miljard volgens de liberalen, maar in de socialistische visie kan dit cijfer, met het extra geld voor pensioen, justitie en politie en hogere uitkeringen al snel oplopen tot 6 miljard.

De crisis van de voorbije dagen heeft de preformatie lichtjes verder geholpen, maar verder alleen maar het heersende wantrouwen blootgelegd.

Aanvulling (24/09/2020): Dat CD&V ook de sociale verworvenheden werd later toegevoegd aan het artikel. Ook de winst voor de groenen werd verduidelijkt.