Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door quercus
Het systeem komt uit The United Kingdom. Je kunt dat land geen “dictatuur” noemen.
|
Het is in elk geval niet zo democratisch als de Belgische proportionaliteit. Zo zie je maar dat de meerderheid in het parlement die Boris Johnson aan de macht bracht, geen meerderheid in de bevolking heeft.
In de illusie dat parlementsleden dus hun kiezers vertegenwoordigen, heeft men in de UK dus 100% van de macht in de handen van een vertegenwoordigde minderheid. Ik weet niet hoeveel het juist was, maar ik denk dat Johnson zijn parlementaire meerderheid zo ongeveer 45% van de kiezers vertegenwoordigt.
Maar inderdaad, het is geen presidentieel regime, omdat first past the pole per parlementslid wordt toegepast, en niet op de eindmachtshebber. Zo is er toch nog min of meer een kleinere vorm van verhouding tussen "meerderheden" in het volk, en "100% machtsuitoefening".
Het Franse systeem is veel erger: aangezien men een president moet hebben, gebruikt men daar het 2-toeren systeem dat maakt dat de machtshebber die ongeveer als een koning regeert, in het algemeen eigenlijk verkozen werd door 20-25% van de kiezers.
Het Amerikaanse systeem is ook een first past the pole president, en daaraan heeft het geheel zich aangepast: niet de moeite om derde viool te spelen, er zijn maar 2 partijen van enige tel.
Door voldoende "round and delegate" lagen kan men van gelijk welke minderheid een zogezegde meerderheid maken.
Als er 20 kandidaten zijn, die elk 5% van de stemmen halen, maar een heeft 5.1% en een andere 4.9%, dan gaat die ene met 5.1% plots doen alsof hij de meerderheid van die kiezers vertegenwoordigt.
Ja, dat is een simpele manier om een dictator te kiezen, die de relatieve verdienste heeft van, tussen alle mogelijke dictators, die te zijn die het minste volk tegen heeft. Maar men kan dan niet meer spreken van een democratische besluitvorming, waar de besluiten EEN MEERDERHEID VAN HET VOLK achter zich hebben.