[Leo]

Oorspronkelijk geplaatst door schaveiger

Korrekte rekeningen maken goede vrienden voor zover die vrienden het ook korrekt spelen. Het gros van die knoeiboel is precies veroorzaakt door de taalproblematiek in dit land maar daar kunnen we nog lang over bomen.

Solidariteit op bredere basis geeft inderdaad meer mogelijkheden maar ook meer uitstrijkbaarheid en zodus minder middelen per individu, maar dit is een gans ander debat.

In tegenstelling met u vind ik dat ik, als Belg en inwoner van Belgie, het recht heb overal mijn moedertaal te gebruiken. Dit staat zo in de grondwet, er staat niet dat dit alleen van toepassing is op privaat gebied en last but not least, ik draag er financieel toe bij. Al wat er omgeweven wordt in verband met verplichte voertalen in de gewesten is politieke haarklieverij waar geen enkele burger iets aan heeft.

Jij legt de "grens" willekeurig op België. Mij goed, dat is je volste recht. Maar dat geeft de andere Belgen nog niet de plicht aan jouw wens te voldoen. Daar ga je een brug te ver. Met evenveel recht kan je de grens op de gewesten leggen, of op Europa.

België is drietalig in dezelfde zin als Europa vijfentwintig- of meertalig is. Maar België is een federaal land, met drie ééntalige gewesten, en één tweetalig gewest: het hoofdstedelijk gewest. Dát is wat er in de grondwet staat, en niet wat jij beweert. België voldoet aan de daaraan verbonden eisen om in ieder gewest de taal van het gewest te gebruiken, net zoals dat in Europa het geval (nog) is. Met uitzondering van het hoofdstedelijk gewest: daar en alleen daar heb je een punt. Brussel zou drietalig moeten zijn (tegen de grondwet in), alleen al wegens zijn hoofdstedelijke funktie, die een aantal overkoepelende bevoegdheden omvat.

Die opdeling in gewesten is er gekomen, wat je ook moge beweren, op vraag (zeg gerust eis) van de bevolking, met alle nodige meerderheden. Korrekte naleving van afspraken is een essentiële voorwaarde voor goed nabuurschap. Jouw verzuchting is geen korrekte naleving van die afspraken.

Ik ben niet oud genoeg om aan den lijve de situatie in de dertiger jaren ondervonden te hebben, toen de eerste taalwetten gestemd werden. Ik moet me dus op teksten en overleveringen steunen. Maar tegen de basis die daar gelegd werd om de rechten van de burgers te waarborgen kan ik niets inbrengen, tenzij dat het nooit meer dan een éérste stap naar een rechtvaardiger systeem kon zijn. Dat is hun grootste verdienste.

Ik ben wel oud genoeg om de situatie aan den lijve ondervonden te hebben in de periode van de marsen op Brussel. De federalisering die daaruit voortgekomen is, was en blijft een minimumvoorwaarde om verder voort te kunnen. Ik zeg minimumvoorwaarde, want het was en is too little too late, zoals altijd in de politiek.

Toen de splitsing van de Leuvense universiteit op tafel kwam, werd die met dezelfde prietpraat afgewezen, als de eentalige gewesten door sommigen nu. Ondertussen blijkt dat de KUL en de UCL nog nooit zo goed samengewerkt hebben als vanaf het moment dat ze zich beiden op eigen terrein hebben teruggetrokken, en gestopt zijn met hun tijd - een beter doel waardig - te verdoen aan onderling gekibbel. Wederzijds respekt dus. Daar draait het om.