Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Steerse
Het vrije debat faalt spijtig genoeg in een groot aantal gevallen.
Als ik morgen op de voorpagina's van alle kranten in dikke letters met een grote foto erbij laat publiceren dat jij pedofiel bent, dan mag je nog zo veel vrij debatteren als je wilt, je naam zal bij sommigen definitief door het slijk gehaald zijn.
|
Als je morgen op de voorpagina flagrante leugens publiceert, dan mag de krant zich aan een stevige strafklacht met burgerlijke partijstelling verwachten. Laster en eerroof, weet je nog wel?
Hét probleem met dit soort zaken echter, is het feit dat de schade voor het grootste deel niet becijferbaar is. Ik ben terzake voorstander van een systeem van zgn. "
punitive damages", zoals die ook in VS gebruikelijk zijn.
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Steerse
Het vrije debat heeft ook niet kunnen verhinderden dat Radio Mille Colline in Rwanda duizenden mensen heeft aangezet tot massamoord.
|
Radio Mille Collines ... tsja, en wat is er met het grote brein achter die campagne dan gebeurd? Trouwens, oproepen / aanzetten tot moord (een strafbaar feit) is nog iets anders dan aanzetten tot discriminatie (wat op zich nog steeds niet strafbaar is). Ook hier een distinctie toch.
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Steerse
Het zijn een paar extreme voorbeelden die bewijzen dat meningsvrijheidbeperkende regels wel noodzakelijk zijn. Hoe ver je gaat in het wettelijk beperken van niet-respectabele meningen.
|
Massamoord is geen zgn. "niet-respectabele" mening; het is een misdrijf. Iemand aanzetten tot massamoord maakt je medeplichtig aan die massamoord.
Laster en eerroof is ook geen "niet-respectabele" mening, maar al evenzeer een misdrijf.
Maar ik begrijp waar je naartoe wil... En ik volg de redenering in die zin dat iedere burger die zich beroept op één of andere vrijheid, ook bereid moet zijn om de consequenties daarvan te dragen. Zin voor verantwoordelijkheid, heet zoiets. Als je kan aantonen dat er een causaal verband bestaat tussen het oproepen tot het plegen van een misdrijf en het gepleegde misdrijf zelf, dan moet diegene die ertoe opgeroepen draagt daar voor een deel verantwoordelijkheid voor als medeplichtige.
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Steerse
In 1981 heeft men het "kennelijk en herhaaldelijk aanzetten tot discriminatie van personen wegens hun zogenaamde ras" in het strafrecht ingeschreven. Je kan dat als rechtgeaard democraat een te ver gaande inperking vinden en geloven dat deze meningsuitingen zullen weerlegd zullen worden in het vrij debat, maar ik vind het niet per definitie ondemocratisch, laat staan amoreel, wanneer een meerderheid van verkozen politici gelooft dat het vrij debat zal falen tegen het kennelijk en herhaaldelijk aanzetten tot discriminatie.
|
De wet in kwestie alsook de omstandigheden waaronder ze tot stand is gekomen, getuigen van een onwaarschijnlijk juridisch amateurisme. De wetgeving zoals ze vandaag bestaat, is een geslepen mes dat op de keel van ons allemaal gedrukt staat. Nu wordt dat mes zelden gehanteerd, maar dat neemt niet weg dat het er is en gehanteerd k�*n worden. De meeste mensen beseffen nog niet half hoe verregaand deze wetgeving wel is.
Nogmaals, meningen knijp je niet dood met het argument dat ze "niet respectabel" zouden zijn. Je weerlegt ze, je gaat er frontaal tegenin in een democratisch debat. In de mate het uiten van die meningen schade berokkent, stap je naar de rechtbank. In de mate dat tussen het uiten van een mening een causaal verband kan worden gelegd met het plegen van strafbare feiten, moet diegene die de "mening" heeft geuit zijn verantwoordelijkheid opnemen. En in die zin zijn censuurwetten volslagen overbodig.
Als het "vrije debat" in het concrete geval van het VB gefaald heeft, dan is dat in de allereerste plaats het gevolg van het feit dat diegenen die de vigerende wetgeving hebben ineengeknutseld nooit het debat hebben durven/willen aangaan.