Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Marco
uw vraag is: vrije markteconomie of planeconomie?
Met planeconomie ben je afhankelijk van de politiekers of ze uw noden als ernstig nemen en of je voldoende in aantal bent om als kiesvee zijn kar te trekken.
In een vrije markteconomie komt vraag en aanbod in evenwicht. Ook de deelmarkten zoals huizen, appartementen, studio's, kamers, ...
Een oplossing voor armen is ondersteuning. De vraag hierbij is of dat één globale maatregel moet zijn (inkomen en kansen) of een diversiteit van splintermaatregelen. Omwille van de eenvoud, de overzichtelijkheid en de uiteindelijk meer eerlijkheid ben ik voor slechts één globale maatregel. Met uw inkomen kan je dan wél een marktconforme woonst huren. Er is dan geen nood om al de deelmarkten waar een sociale maatregel van toepassing is scheef te trekken. Uiteindelijk komt het er op neer dat één globale maatregel een oplossing is aan de inkomstenzijde. Diverse splinter maatregelen zijn oplossingen aan de consumptiezijde, aan het bestedingspatroon. Dat zijn dus keuzes die anderen voor u maken. Weten zij altijd wat uw behoeften zijn? Is het niet gemakkelijker om te bepalen wat het glabaal aan behoefte is en de voorkeur van het uitgeven bij de gesteunde te laten?
Besluiten dat ik wil dat je onder een brug moet slapen is wat voorbarig. Ik kijk naar het globaal plaatje en zie wat er in al de deelgebiedjes allemaal fout loopt.
|
ik ga volledig mee in de ene globale maatregel die je voorstel
maar als arme geef ik wel aan dat de invulling die je voorstelt middels financiele ondersteuning voor de werkers te duur is en voor mij ontoereikend blijft om chronische armoede te doorbreken. waardoor ik ook ten laste blijf van de werkers
mijn voorstel is om iedereen universeel - ik weet dat het nu nog naief gevonden wordt - automatische toegang te bieden tot alle basisbehoeften. Om dit te bereiken moet men de speculatie op basisbehoeften aan banden leggen. we moeten dus verder gaan op het pad van de tweesporen economie
Collectiviseer een gedeelte van de private woningmarkt en ken iedereen bij geboorte in zijn geboortedorp een eigen stek toe. Voor wie wil verhuizen en geen huis kan of wil kopen maak je wachtlijsten. Die zijn er nu ook.
stel het europees voedseloverschot ter beschikking via een voedselbonnen systeem aan de armen hier op eigen bodem ipv die producten te vernietigen of tot de ondergang van de arme boer in het zuiden op zijn markt te dumpen = schakel de te dure europese boeren in in een eigen basisbehoeften economie
reken tenzij in geval van misbruik niets aan voor medische verzorging
geen facturen voor ouders van schoolgaande kinderen - ps ook niet voor de rijken he.
enz
bereken het bedrag dat dit kost en hef belastingen al naar gelang
hoe meer liefdadigheid = spontane solidariteit hoe minder belastingen er moeten gehoffen worden.
de vrije markteconomie is weliswaar een stukje kwijt
een sector waar ze de handen van af moet houden
maar globaal gezien zal ze veel gezonder worden
iedereen krijgt een eerlijke kans
van meet af aan
wie niet wil werken leeft bij wijze vam spreken op water en brood
doch komt niets structureels te kort
en heeft een reeel perspectief bvb om het toegewezen huisje van de staat te verbeteren want je mag er toch met quasi zekerheid de rest van je leven blijven...
wie wel wil werken en ondernemen kan dit
speculeer jullie voor mijn part rot op luxeproducten
nu zit ik hier op het internet te lullen met een gratis gekregen computer - die smijten ze naar je kop want bedrijven moeten betalen om er vanaf te geraken. Mijn internet aansluiting is een cadeau van iemand die vondt dat ik op het net moest. = vrijwillige solidariteit. en ik wil hem bij deze nog es bedanken...
maar ondertussen heb ik wel honger
het is het laatste van de maand
dit is geen comedie noch de bedoeling om meelij te wekken en het kan me niet schelen wat de reacties zullen zijn
doch het is gewoon de cynische realiteit